บางครั้งในยามค่ำคืนมันเรียกฉัน
มันดึงฉันออกจากเตียง
ในหัวของฉันมีเสียงที่พูด
มันรู้จักทุกส่วนที่ซ่อนอยู่ของฉัน
ทุกสิ่งที่ฉันไม่เคยบอกคุณ
บางครั้งร่างกายของฉันเข้ากันได้
สมบูรณ์แบบกับร่างกายของคนอื่น
แต่ร่างกายเพียงอย่างเดียวไม่พอ
ฉันนอนลงโดยไม่พูดสักคำ
บ้านนี้ยิ่งว่างเปล่า

ฉันอยากบอกคุณว่าฉันจะลอยอยู่
จนกว่าทะเลของฉันจะสงบ
ดูเหมือนเป็นไปไม่ได้ บางทีในยามรุ่งอรุณ
คลื่นจะพาฉันกลับบ้าน
ฉันอยากรู้วิธีว่ายน้ำ
ท่ามกลางถนนเหล่านี้
ฉันไม่รู้สึกถึงพื้นอีกต่อไป
และมันเจ็บปวดมาก

บางครั้งในยามค่ำคืนมันเรียกฉัน
มันกระซิบสิ่งต่างๆ ที่หูของฉัน
เงาตัดผ่านใบหน้าของฉัน
และทิ้งส่วนที่ซ่อนอยู่ของฉัน
ทุกสิ่งที่ฉันไม่เคยบอกคุณ
บางครั้งร่างกายของฉันเป็นกรง
ฉันพยายามหากุญแจในคนอื่น
แต่การเปิดประตูไม่พอ
มันจะไม่ลดระยะห่าง
ฉันนอนลงโดยไม่พูดสักคำ
น้ำสูงถึงคอ

แล้วด้วยดวงตาสองข้างที่ใหญ่เหมือนไฟหน้า
ฉันจะมาหาคุณ
ฉันไม่เคยหยุดหวังว่าจะพบคุณ

ฉันอยากบอกคุณว่าฉันจะลอยอยู่
จนกว่าทะเลของฉันจะสงบ
ดูเหมือนเป็นไปไม่ได้ บางทีในยามรุ่งอรุณ
คลื่นจะพาฉันกลับบ้าน
ฉันอยากรู้วิธีว่ายน้ำ
ท่ามกลางถนนเหล่านี้
ฉันไม่รู้สึกถึงพื้นอีกต่อไป
และมันเจ็บปวดมาก

CONSULTER LES PAROLES ORIGINALES