Koci - łapci, kici - kici, ole - olejanko,
Zajmujemy razem z babcią urocze mieszkanko,
My mieszkamy na parterku, babcia w oficynce,
Drepce, żądna informacji o całej rodzince.
Lecz choć u nas trwa od rana z sodomką gomorka,
Babci o tym się nie mówi, by była w humorku.

Wujek Ziutek, co za smutek, choć kawał mężczyzny,
Świat pożegnał przy pomocy sznurka od bielizny,
Co z Ziuteczkiem? głos babuni dźwięczy na przygórku,
Jak mu idzie? Idzie babciu, idzie jak po sznurku!
Lecz dokładnie informować babci nikt nie śpieszy,
Po co babcię denerwować, niech się babcia cieszy.

Kuzyneczka Ernestynka, ozdoba rodziny,
Kawki z gniazda wybierała i spadła z drabiny,
Co z malutką? głos babuni z góry brzmi radośnie,
Co tam u niej? Krzywa rośnie babciu, krzywa rośnie!
Lecz dokładnie informować babci nikt nie śpieszy,
Po co babcię denerwować, niech się babcia cieszy.

Tata zasię, manko w kasie miał i siedzi w kiciu,
Były o tym wzmianki w prasie w Expressie i w Życiu,
Ale fakt ten się nie stanie dla babci udręką,
Bowiem się drukuje dla niej osobne pisemko.
Na domowej drukarence wszystko się wyłuszcza,
I w ogóle się babuni na parter nie wpuszcza.

Aż rodzinnie osiągniemy, prawda ta nas krzepi,
Sytuację w której może być nam tylko lepiej.
A jak nam już będzie lepiej panie i panowie,
To się babci koci - łapci o tym też nie powie.
Niech zażywa główka siwa spokojnych pieleszy,
Po co babcię denerwować, niech się babcia cieszy