Przy Barbakanie gdzie brama stara
Jest bar Barnaba i bar Barbara
Z Rynku dryndulą konikiem karym
Dreptali goście tam gdzie dwa bary

Bar Barnaba bar Barbara
Bardzo barwna barów para
W jednym kruszon rabarbarowy
A w drugim krabów kram koralowy
Bar Barnaba bar Barbara
Czyli razem Barnabarbara

Przy rabarbarze stał ten Barnaba
A ta Barbara przy barwnych krabach
Słońce igrało jak złota rybka
Złociło rzęsy na oczu szybkach

Bar Barnaba bar Barbara
Bardzo barwna barów para
W jednym kruszon rabarbarowy
A w drugim krabów kram koralowy
Bar Barnaba bar Barbara
Czyli razem Barnabarbara

Więc ten Barnaba raz wraz się starał
By pokochała go ta Barbara
Na nic się jednak starania zdały
Bo kiedy mówił tak słowa brzmiały:

Bał Bałnaba bał Bałbała
Bałdzo bałwna bałów pała
W jednym kłuszon łabałbałowy
A w długim kłabów kłam kołalowy
Bał Bałnaba bał Bałbała
Czyli łazem Bałnabałbała

Przy Barbakanie gdzie brama stara
Jest sam Barnaba jak i Barbara
I on jest smutny i ona biedna
A winna temu litełka jedna