Jedno jest pewne że gdy już opuści Cię tożsamość
To będziemy tutaj wiedzieli co nam podrzuca pod oczy ta słabość
To stałość to rapu całość która jest ponad top trendy
To siła w naszych stylach w żyłachpłynie
Znam ten strach który życie wydrapuje na twarzach
Gdy śmieszne nadzieje zlewają się w makijażach
Widziałem dla nas pałac zbudowany z diamentów
Na szczycie obłędu wokół rzeka sentymentów
Tych wydarzeń w centrum ciężko prowadzić pewną ręką
Gdy wzrok na piękno wciąż zamyka mi obojętność
Te kurwy z pełną gębą tych durnych tępo gnębią
Jak ścierwo ich zerwą a i tak zegną się po berło
Na pewno wewnątrz wiem że mam ziomów braci honoru
Wiem że przybiegną jak na wezwanie rogu Gondoru
Na forum hardcore'u utworów tych treść odsłonić
Podbijam te wersy pieczęcią osiedlowych kronik

Widziałem morze żalu ocean zwątpienia
Głowy nabite na palu tonące w uśmiechach
W oczach moneta ogień topi metal
Upadłe anioły przebrały się za człowieka

Z jointem wódką był nie krótko czuł jak by w miejscu utknął
Teraźniejszość nie dawała szans na lepsze jutro
Słabość do kobiet weszła mu w krwiobieg
W niezgodzie z Bogiem bowiem bunt czuł w sobie ciężki człowiek
Istny zawistny diabeł i mistyk los Kubusia fatalisty
Co chciał być inny niż wszyscy bystry ponad zawistne pizdy
Tu gdzie prawdy wiary rzeki dawno wyschły od Odry do Wisły
Emocje w sobie niszczył konkwisty
I do pierdolił wzrok zawistnych
Co ich boli bo włączył zmysły
Demon w nim rozwijał swe ciemne moce
To był krwawy film sny koszmary nieprzespane noce
Gubił się wciąż dalej jakoś przebrnął
Potem na półmetku duszą zawładnęła niepewność
Dziś jest już mu na prawdę wszystko jedno
Bo na końcu tej drogi jest tylko obojętność

Widziałem morze żalu ocean zwątpienia
Głowy nabite na palu tonące w uśmiechach
W oczach moneta ogień topi metal
Upadłe anioły przebrały się za człowieka

Ochrzczony błędami rodziny spijał sumieniem nie własne winy
Myślał że jest z innej gliny póki nie opadł na głębiny
Często mijamy się z tymi których kochamy zastanawiamy
Czemu się tak dzieje rodzimy się sami sami umieramy
Bóg nie chodzi ulicami Bóg chodzi po sumieniach
Wiem o tym od niego bo zbyt często mnie odwiedza
Nie za błędu jest płytka ledwo widoczna z bliska
Niektórych błędy to sprawa nazwiska
Kiedyś miałem skrzydła niewinnego dzieciństwa
Dziś płoną ja z dłonią złożoną by wytrwać
Muszę się przyznać przed samym sobą
Upadłych aniołów nie widać choć są mną bądź są Tobą
Z głodu pragnienia pożarłem własne marzenia
I wyrzygałem je jak najebany desperat
Mój ojciec powinien już dawno wszyć esperal
To nie Ty wybierasz życie to życie Ciebie wybiera

Widziałem morze żalu ocean zwątpienia
Głowy nabite na palu tonące w uśmiechach
W oczach moneta ogień topi metal
Upadłe anioły przebrały się za człowieka