At jeg er en stril det kan du ikkje se
Nei jeg er fra Bergen du hørar vel det
Jeg har snakt bergenskt i alle di år
Selv om det er mye som jeg ikkje forstår
Men jeg er ikkje stril forda (du e ein stril)
Men heima dar snakka eg reinspikka stril
Dar snakka eg målet mitt nett so eg vil
Dar ét eg og drikk eg på øl og på sild
Og skummet og fettet renn nett so da vil (du e ein stril)
Kan de kjenna da på lukte då (på monge mil)
Hver mandags morgen når eg ska på jobben
Då kler eg meg opp og ligna den snobben
For jobben min krever at eg snakker pent
Jeg har øvet og trenet og nå snakker jeg reint rent (du e ein stril)
Men plutselig ein dag så vart målsakje in
Alle skulle snakka sånn so bestefaren min
Latterleg vart da å snakke sånn so eg
Knot va da ordet dei slengte ette meg (du e ein stril)
Da e no ikkje så gale å vera stril (du e senil)
No går eg i luseta kofta på jobben
Da e ingen so skal seia at eg e den snobben
Nei no snakka eg målet mitt nett so eg vil
Og te nista so ét eg på pote og sild og snakka stril (du e ein stril)
For da e da glupa og da e da stora
Å snakka dei trauste og heilege orda
Og seie nåken "No må du slutte med det gnålet"
Då slengje eg i dei "Halda på målet" sei eg (du e ein stril)
Men da e no fint å vera stril (du e stabil)
Da e no liksom da so e nåke meine eg (å vera stril)