A kiedy już przyjdzie czas
Pełne po brzegi są kawiarenki
Pod okna ich pełne gwiazd
Gdzieś w zakamarki wielkich miast ciągnie nas

Kawiarenki na na na
Kawiarenki na na na
Małe tak że zaledwie wszedł
Zniżasz głos aż po szept
Mimochodem kamień w wodę
Wpadnie coś z bardzo wielkich spraw
W czarną toń małych kaw
Kawiarenki na na na
Kawiarenki na na na
Z cienia w pół i ze światła w pół ty i ja i nasz stół
Za witrażem szklanych marzeń ledwo świat
Poznajemy już choć jest tuż

Miejsc wkoło nas coraz mniej
Już dymi z okien złotym obłokiem
I barman już woła
„Hej" Już kawiarenka rusza w rejs wielki rejs

Kawiarenki na na na
Kawiarenki na na na
Stolik nasz w nieważkości lamp krąży tu krąży tam
Filiżanki białe ptaki lecą wprost w kolorowy dym
Płyną w nim giną w nim
Pan i pani na na na
Zaszeptani na na na
Któż to wie gdzie naprawdę są
Ona z nim i on z nią
Kawiarenki kawiarenki
Porwą gdzieś w siódme niebo aż stolik nasz