Ανάθεμα σε θάλασσα
Που κάνεισ ώρεσ ώρεσ
Να κλαίνε χήρεσ κι ορφανά
Και μάνεσ μαυροφόρεσ

Στο τούνεζι στη μπαρμπαριά
Μασ έπιασε κακοκαιριά

Αναθεμά σε θάλασσα
Κανένα δεν αφήνεισ
Λεβέντεσ παίρνεισ διαλεχτούσ
Και πίσω δεν τουσ δίνεισ

Στα αγριεμένα κύματα
Στη μαύρη αγκαλιά σου
Του κόσμου πήρεσ
Τα παιδιά και τα 'κανεσ δικά σου