Kau sering sendirian tanpaku
Jawab telefon pun kau tak mahu
Mengapa pula nak bicara kini
Bila dah tahu tiada yang sudi

Tak faham ke Bahasa Melayu
Nak ku ejakan satu persatu
Geli dengar benci ku lihat
Cukuplah kerna bila ku dah penat

Panggilan sayang
Takku perlu
Peluangmu dah berlalu
Usahlah kau bimbang
Ia takkan ku kenang

Maaf kau pinta
Hanya bila
Kau bosan dan kesunyian
Hilangkan nomorku
Rahsiakan tuju mu
Kini tiada lagi ruang

Cukuplah masaku kau buang

Pentingkan diri tiada malu
Semuanya tentang dirimu mu mu
Ku syukur akhirnya begini
Tak perlu ku berkias dan beralas

Saat berlalu perlu ku kejar
Yang layu kan kembali segar
Nak ku alami hidup dan nikmat
Cukuplah kerna bila ku dah penat

Panggilan sayang
Takku perlu
Peluangmu dah berlalu
Usahlah kau bimbang
Ia takkan ku kenang

Maaf kau pinta
Hanya bila
Kau bosan dan kesunyian
Hilangkan nomorku
Rahsiakan tuju mu
Kini tiada lagi ruang

Satu dua tiga empat
Mari sini rapat-rapat
Dengarlah ini cerita
Yang tercipta tentang cinta
Tiap detik ingin bersama
Tapi memang lumrah dunia
Indah membawa ke seksa
Si pelaku tak terasa
Yang terkena terhiris
Yang terkena menangis
Yang terkena nyanyi lagu
Dalam hujan dalam salju
Kita yang terseksa
Dia yang gembira
Bisikan yang dianiaya
Sungguh makbul doanya

Panggilan sayang
Takku perlu
Peluangmu dah berlalu
Usahlah kau bimbang
Ia takkan ku kenang

Maaf kau pinta
Hanya bila
Kau bosan dan kesunyian
Hilangkan nomorku
Rahsiakan tuju mu
Kini tiada lagi ruang

Panggilan sayang
Takku perlu
Peluangmu dah berlalu
Usahlah kau bimbang
Ia takkan ku kenang

Maaf kau pinta
Hanya bila
Kau bosan dan kesunyian
Hilangkan nomorku
Rahsiakan tuju mu
Kini tiada lagi ruang