Κρασί κι αγάπη κέρασα με ξένεσ έννοιεσ γέρασα
Όμωσ κανένα ευχαριστώ μα όταν πέσει η αυλαία
Στην πέτρα κανά δυο γραμμέσ
Τησ καλοσύνησ πληρωμέσ

Μα στην πέτρα λόγια πάνω
Μια ειρωνεία παραπάνω
Λόγια που τι να τα κάνω
Αν τα πουν αφού πεθάνω

Εδώ κοιμάται ήσυχοσ αυτόσ που ζούσε ανήσυχοσ
Ο λαβωμένοσ αετόσ ο προδομένοσ φίλοσ
Απ' τουσ σωστούσ ο πιο σωστόσ
Καλόσ σαν δεύτεροσ χριστόσ

Μα στην πέτρα λόγια πάνω
Μια ειρωνεία παραπάνω
Λόγια που τι να τα κάνω
Αν τα πουν αφού πεθάνω