Άρχιζε για μένα ο κόσμοσ
Μπροσ στα σκαλοπάτια σου
Μέσα στα μάτια σου
Η ζωή μου ξαγρυπνούσε
Μπροσ στο παραθύρι σου
Το σκοτεινό
Ώσπου άρπαξε μια νύχτα
Η φωτιά το στόμα σου
Και τ' άγιο σώμα σου
Κάποιοσ άλλοσ το φιλούσε
Και σεργιάνι το 'βγαζε στον ουρανό

Δεν το μπορείσ όσο κι αν θεσ να με ξεχάσεισ
Δεν το μπορώ ό,τι κι αν πω να σ' αρνηθώ
Δεν το μπορείσ να γίνεισ χτεσ και να περάσεισ
Δεν το μπορώ με τον καημό να μετρηθώ

Είχα το μικρό σου χέρι
Άστρο και φεγγάρι μου
Προσκυνητάρι μου
Μάζευα τα δάκρυά σου
Και φιλιά σου
Τα 'στελνα το δειλινό
Ώσπου ήρθε κάποια νύχτα
Κι όλα αυτά τελειώσανε
Κεριά που λιώσανε
Κάποιοσ άλλοσ σε φιλούσε
Και σεργιάνι σ' έβγαζε στον ουρανό

Δεν το μπορείσ όσο κι αν θεσ να με ξεχάσεισ
Δεν το μπορώ ό,τι κι αν πω να σ' αρνηθώ
Δεν το μπορείσ να γίνεισ χτεσ και να περάσεισ
Δεν το μπορώ με τον καημό να μετρηθώ