Dört köşe bir sandığım ben
Üstümde aynalar, boyalar var
Üstümde fırçalar cilalar
Dört köşe bir sandığım ben
On yaşında bir çocuk
Taşır beni yarım gün
En az on kiloyum ben
Boyum onunkinden büyük
Çocuk okula da gider
Boyam çıkmaz ellerinden
Utanır arkadaşlarından
Çocuk saklar ellerini
Rüyalarında yıkanır
Yıkanır hep yıkanır
Söyleyemez ellerini
Kır o utancını çocuk
Eğer olur büyükleri de
Duysaydı benim kadar
Bu dünyada çocuklar ellerinden utanmazlar
Utanmazlar, utanmazlar