ਹਡਾ ਆਂ ਦਾ ਖੁੱਲ੍ਹਾ ਪਿੰਡੀ ਦਾ ਦੁੱਲਾ
ਪੀੜਾ ਆਂ ਵਿਚ ਘੁੱਲ ਦਾ ਪਾੜ ਦਾ ਖਾਖਾਂ
ਵਕਤ ਸੀ ਥੰਮੇਆਂ ਲੱਦੀ ਨੇਂ ਜੰਮਿਆਨ
ਰਗੜ ਕੇ ਪਿੱਛਤੇ ਘੋਟ ਕੇ ਦਾਖਾ

ਫੜਕਦੇ ਡੌਲੇ ਨਵੇਂ ਨਿੱਤ ਰੌਲੇ
ਸਾਨ ਤੇ ਛੱਡੀਆਂ ਤੇਜ਼ ਕਿਰਪਾਨਾਂ
ਮਾਰਦੀਆਂ ਧੱਕੇ ਜੀ ਪੈਣ ਪੜ੍ਹਾਕੇ
ਸੁਦਾਗਰ ਫਿਰਦੇ ਬੱਚਾਉਂਦੇ ਜਾਨਾ
ਹੋ ਭੇਤਨ ਦਿਲ ਦੀ ਜਿਨਾਂਹ ਤੇ ਮਿਲਦੀ
ਨੈਣ ਸੀ ਜੀਹਦੇ ਹੁਸਨ ਦੀਆਂ ਮੰਦਿਆਂ
ਰੋਕ ਨਾਂ ਅੜੀਏ ਮੋਟੀਆਂ ਜਾਂਦੀਏ
ਲਾਹੌਰਓਂ ਪੱਟ ਕੇ
ਲਿਆਉਣੀਆਂ ਝਾਲਿਆਂ ਆ ਹਾਨ

ਜਿਉਣ ਨਾਗ ਲਪੇਤਾ ਕ਼ੋਈ ਮਾਰੇ ਨੀ
ਡਾਂਗ ਦੀਆਂ ਦਿਸ਼ਾਵਨ ਚਾਰੇ ਨੀ
ਕਈ ਮੌਤ ਕਰੂ ਜਦ ਚਾਨਣ ਨੀ
ਹੋਊ ਦੁੱਲਾ ਦੁੱਲਾ
ਹੋਊ ਦੁਲਾ ਦੁੱਲਾ ਨਾਰੇ ਨੀ

ਨਾ ਦੇ ਵੈਲੀ ਮੌਤ ਦੀ ਥੈਲੀ
ਰਹਿੰਦੇ ਨਿਤ ਛਕਦੇ ਲਾਚਿਆਂ ਖੋਪੇ
ਆਉਂਦੀਆਂ ਨਸਲਾਂ ਬਚਗਾ ਲਿਯੋ ਫ਼ਸਲਾਂ
ਬੋਲ ਦੇਯੋ ਹੱਲੇ ਭੇਦ ਦਿਓ ਟੋਪੇ

ਹੋ ਜਦ ਪੀੜ ਬਣੂ ਕ਼ੋਈ ਪ੍ਰਕਾਸ
ਮਿੱਟੀ ਦਾ ਪੁੱਤਰ ਉਠੁ ਖਾਸ
ਵੈਰੀ ਦਾ ਨਾਸ ਕਰੂ ਗਾ ਲਏ ਕੇ
ਰੱਬ ਦਾ ਨਾਮ
ਰੱਬ ਦਾ ਨਾਮ
ਮੇਰੇ ਇਸ਼ ਦੀਆਂ ਖੂਦਾਂ
ਮੇਰੀ ਧਰਵਾਸ ਮੇਰੀ ਅਰਦਾਸ
ਹਰਿ ਸਵਾਸ ਸੌਹ ਸੂਰਜ ਉੱਗ ਰਿਹਾ

ਛਿੜਨ ਧਰਨਾਟਤਾਂ ਉਠਦਿਆਂ ਲਾਟਾ
ਦੇਸ਼ ਨੂੰ ਦੂਲਿਆਂ ਤੇਰਿਆਂ ਲੋੜਾਂ
ਬੁਲਬੁਲ੍ਹੇ ਝੱਗ ਦੇ ਬਣਾ ਦੀਆਂ ਅੱਗ ਦੇ
ਤੱਕਰਦਾ ਘੋੜਾ ਵਾਂਗਾ ਮੋੜਾਂ

ਹੱਕਾਂ ਲਈ ਲਾਡੀਏ ਸੂਲੀਏ ਚ੍ਹੜੀਏ
ਧਰਤੀ ਲਈ ਮਾਰਨਾ ਸ਼ਗਨ ਦੀਆਂ ਘੜੀਆਂ
ਲਹੂ ਦੇ ਕੱਤਰੇ ਲੈਂਦੇ ਮੁੱਲ ਖ਼ਤਰੇ
ਟੁੱਟਣ ਨਾਂ ਦੇਂਦੇ ਕਦੇ ਵੀ ਲੜਦੀਆਂ
ਮਿੱਟੀ ਨਾਂ ਭੁੱਲੇ ਜਾਮਣ ਗੇ ਦੁੱਲੇ
ਅੰਬਰ ਨੂੰ ਤਾਂਕਿ ਸੂਰਮੇ ਲਾਉਂਦੇ
ਸੰਦਾ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਮਾਰੀਆਂ ਮੱਲਾਂ
ਕੇ ਅੱਜ ਵੀ ਲੋਕ ਚਾਵਨ ਨਾਲ ਗਾਉਂਦੇ

ਹੋਈਏ ....
ਹੂਊ ਊਊਊ ਊਊਓ ..