ਮੁਝੇ ਭੁੱਲ ਜਾ ਕਹਿ ਕੇ ਮਾਰ ਤੋਂ ਉਸੀ ਦਿਨ ਦੀਆ ਥਾ ਉਸਨੇ
ਬਾਤ ਕਰਕੇ ਤਸੱਲੀ ਕਰ ਰਹੇ ਹੈਂ ਕਿ ਕਹੀਂ ਕੋਈ ਸਾਂਸ ਬਾਕੀ ਤੋਂ ਨਹੀਂ ਰਹਿ ਗਈ
ਕਿ ਕਹੀਂ ਕੋਈ ਸਾਂਸ ਬਾਕੀ ਤੋਂ ਨਹੀਂ ਰਹਿ ਗਈ

ਉਹ ਮਹਿੰਗੇ ਨੇ ਮੋਤੀ ਜੋ ਹਾਸਿਲ ਨਈ ਹੋਣੇ
ਵੱਸ ਦੀ ਨੀਂ ਗੱਲ ਇਹ ਗਰੀਬਾਂ ਦੇ
ਛੱਡ ਦੇ ਦਿਲਾ ਤੂੰ ਕਰ ਨਾ ਗਿਲਾ
ਉਹ ਹੈਨੀ ਜੇ ਵਿੱਚ ਨਸੀਬਾਂ ਦੇ

ਉਹ ਤਾਂ ਪਰਬਤ ਦੀ ਚੋਟੀ ਓਥੇ ਜਾਵੇਂਗਾ ਕਿੰਝ
ਰਹਿ ਧਰਤੀ ਤੇ ਚੰਨ ਨੂੰ ਤੂੰ ਪਾਵੇਂਗਾ ਕਿੰਝ
ਜਾਣਾ ਤੂੰ ਰੁੜ੍ਹਿਆ ਫਿਰ ਜਾਣਾ ਨੀਂ ਮੁੜਿਆ
ਦੁੱਖ ਭੈੜੇ ਨੇ ਇਸ਼ਕ ਸਾਲੀਬਾਂ ਦੇ
ਉਹ ਮਹਿੰਗੇ ਨੇ ਮੋਤੀ ਜੋ ਹਾਸਿਲ ਨਈ ਹੋਣੇ
ਵੱਸ ਦੀ ਨੀਂ ਗੱਲ ਇਹ ਗਰੀਬਾਂ ਦੇ
ਛੱਡ ਦੇ ਦਿਲਾ ਤੂੰ ਕਰ ਨਾ ਗਿਲਾ
ਉਹ ਹੈਨੀ ਜੇ ਵਿੱਚ ਨਸੀਬਾਂ ਦੇ
ਅਸੀਂ ਮਿੱਟੀ ਹਾਂ ਮਿੱਟੀ ਉਹ ਅੰਬਰਾਂ ਚ ਵਸਦੇ
ਹੁੰਦੇ ਇਸ਼ਕੇ ਦੀ ਕੀਮਤ ਇਹ ਚਿਹਰੇ ਜੋ ਹੱਸਦੇ
ਸੁਣਿਆ ਕੇ ਦਿਲ ਇਹ ਹੁੰਦੇ ਨੇ ਕੱਚ ਜਏ
ਵੱਡੇ ਸੁਪਨੇ ਛੋਟੀ ਅੱਖ ਨੂੰ ਨਈ ਜੱਚਦੇ
ਉਹ ਦੁਆਵਾਂ ਕਦੇ ਮੰਗਿਆ ਨਈ ਕਰਦੇ
ਜੋ ਸੁਣਿਆਂ ਨੀਂ ਜਾਨ ਮਸੀਤਾਂ ਚ
ਛੱਡ’ਦੇ ਦਿਲਾ ਤੂੰ ਕਰ ਨਾ ਗਿਲਾ
ਓ ਹੈਨੀ ਜੇ ਵਿੱਚ ਨਸੀਬਾਂ ਦੇ

ਚਿਹਰੇ ਤੇ ਓਹਦੇ ਨੂਰ ਰੁਹਾਣੀ
ਤੇ ਤੇਰੇ ਤੇ ਸਿੱਧੂ’ਆ ਫੋੜੇ ਬੋਹਤ ਨੇ
ਰਾਹ ਚ ਓਹਦੇ ਫੁੱਲਾਂ ਦੀ ਕਲੀਆਂ
ਤੇ ਤੇਰੇ ਚ ਸਿੱਧੂਆ ਰੋਡੇ ਬੋਹਤ ਨੇ
ਤੇਰੇ ਤੇ ਓਹਦੇ ਚ ਫਰਕ ਨੇ ਜੋ ਜੋ
ਉਹ ਖੋਖ਼ਰ ਨੇ ਲਿਖਤੇ ਗੀਤਾਂ ਚ
ਉਹ ਮਹਿੰਗੇ ਨੇ ਮੋਤੀ ਜੋ ਹਾਸਿਲ ਨਈ ਹੋਣੇ
ਵੱਸ ਦੀ ਨੀਂ ਗੱਲ ਇਹ ਗਰੀਬਾਂ ਦੇ
ਛੱਡ ਦੇ ਦਿਲਾ ਤੂੰ ਕਰ ਨਾ ਗਿਲਾ
ਉਹ ਹੈਨੀ ਜੇ ਵਿੱਚ ਨਸੀਬਾਂ ਦੇ
ਉਹ ਮਹਿੰਗੇ ਨੇ ਮੋਤੀ ਜੋ ਹਾਸਿਲ ਨਈ ਹੋਣੇ
ਵੱਸ ਦੀ ਨੀਂ ਗੱਲ ਇਹ ਗਰੀਬਾਂ ਦੇ
ਛੱਡ ਦੇ ਦਿਲਾ ਤੂੰ ਕਰ ਨਾ ਗਿਲਾ
ਉਹ ਹੈਨੀ ਜੇ ਵਿੱਚ ਨਸੀਬਾਂ ਦੇ