Na schodach do nikąd przysiadły dzieciaki
Na schodach do nikąd w krainie wyobraźni
Kredkami rysują motyle i ptaki
Barwnymi kredkami radości i przyjaźni

Na łodyżce komina biały kwiatek chmurki
Biegnie ku mnie dziewczyna z górki na pazurki
Wiatr wypełnia muzyką każdą myśl i duszę
Więc schodami donikąd dojdę tam gdzie muszę

Przez błękitną dal łąki skacze piłka słońca
Ptaszki ważki biedronki grają mecz bez końca
Na zabawie z muzyką tyle butów zdarto
Więc schodami do nikąd dojdę tam gdzie warto

Na schodach do nikąd przysiedli dorośli
Na schodach do nikąd w krainie beznadziei
Zapomnieć zdążyli jak wchodząc w wiek ośli
Wyrzekli się kredek a jednak pantha rei

Na łodyżce komina biały kwiatek chmurki
Biegnie ku mnie dziewczyna z górki na pazurki
Wiatr wypełnia muzyką każdą myśl i duszę
Więc schodami do nikąd dojdę tam gdzie muszę

Przez błękitną dal łąki skacze piłka słońca
Ptaszki ważki biedronki grają mecz bez końca
Na zabawie z muzyką tyle butów zdarto
Więc schodami do nikąd dojdę tam gdzie warto

I schody donikąd zmieniły się nagle
Schodami do nieba nazwane i do tęczy
Płyniemy po niebie łapiemy nuty w żagle
Dorośli i dzieci wśród białych bzów naręczy

Na łodyżce komina biały kwiatek chmurki
Albo będę miał syna albo cztery córki
Wiatr wypełnia muzyką każdy skrawek nieba
Więc schodami do nikąd dojdę tam gdzie trzeba

Przez błękitną dal łąki skacze piłka słońca
Każdą chwilą rozłąki martwię się bez końca
Na zabawie z muzyką tyle strun zerwałem
Więc schodami do nikąd dojdę tam gdzie chciałem