Piosenko z wichrów i przestworzy
W których się gubi nawet ptak
Piosenko coś z gasnącej zorzy
Gdy nam do szczęścia szczęścia brak

Ty co nas składasz w złote nuty
Zwiewne jak pośród chabrów mak
Pisenko jak przyciasne buty
Gdy nam do szczęścia szczęścia brak

Na co ocean i żaglowce
Na co złocisty kolor plaż
Gdy dłonie wzajem sobie obce
Nie łączy już latawiec nasz

Ty coś piosenką o nadziei
W której był jaśminowy krzak
Sama się z siebie teraz śmiejesz
A nam do szczęścia szczęścia brak

Piosenko o nas zwykłych ludziach
Co w brzegu cienia widzą znak
Że znowu trzeba się obudzić
Chocaż do szczęścia szczęścia brak

Na co ocean i żaglowce
Na co złocisty kolor plaż
Gdy dłonie wzajem sobie obce
Nie łączy już latawiec nasz