Jestem jak papieros
170 centymetrów owiniętego w białą bibułkę skóry człowieka
Ktoś zapala mnie miłością
Zaciąga się kilka razy i zostawia wśród popiołu bym dogasł
Raz drugi trzeci
Ulatuję z dymem i sam nie wiem ile jeszcze mnie we mnie zostało

Boże nie pozwól bym stał się niedopałkiem
Snującym się we własnych myślach bez celu
Nie chcę być taki jak oni
Zużyci zduszeni przepaleni brązową smolistą beznadzieją

Wdech wydech puszczony z dymem
Czy masz jeszcze siłę i ile jej jest
Aby płonąć tak mocno jak chcesz
Tak długo jak chcesz i nie spalić się

Popij dużo aby oddalić ten dzień
Gdy popiół dużo dużo zostanie ty będziesz jak cień jak cień
Nieba nie będzie już zostanie cień i żar dogasający w tobie
Który kiedyś przypominał pochodnię