Nigdy nie zapomnij nigdy nie zapomnij
I nigdy nie zapomnij nigdy nie zapomnij
Nigdy nie zapomnij nigdy nie zapomnij
I nigdy nie zapomnij nigdy nie zapomnij

Nigdy nie zapomnij o tych pięknych chwilach które bezpowrotnie są stracone
O tych wszystkich twoich bliskich którzy przeszli na tę drugą stronę
Oni tak naprawdę umierają z ostatnią osobą co o nich pamięta
Więc nie pozwól by odeszli zostali zapomnieni
Tak samo przecież może stać się z nami
Ja tego nie chcę myślę że ty też
Chcę by świeczka na mym grobie płonęła wiecznym płomieniem
Bym był częścią ciebie a nie zamazanym wspomnieniem
Ja mogę ją postawić ale zapalić musisz ją ty
Pamięć to nie tylko siła to także łzy i żal
Nigdy nie zapomnij o swojej godności
O tym by nie okazywać bezsensownej złości
Że nie ma życia bez miłości więc szukaj jej na każdym kroku
Ona daje ci nadzieję jak światełko w mroku
Nie pozwól sobie na to żeby tylko brać
Staraj się w swym życiu jak najwięcej dać
Bo wszystko możesz stracić
Za swe błędy możesz ciężko zapłacić
Na zawsze pozostaje tylko to co masz w sercu i w głowie
To jest tylko i wyłącznie twoje to zamykasz z sobą w grobie
Pamiętaj kim jesteś jakie są twoje korzenie
Skąd pochodzisz i nie wstydź się tego
Twoim domem pozostaje miejsce w którym się urodzisz
Jego cząstkę nosisz w sobie
Pamiętaj zawsze o tych którzy dali życie tobie
I nie ma znaczenia czy są dobrzy czy są źli
Musisz o nich pamiętać bo jesteście z jednej krwi
Zawsze trzymaj uniesioną twarz upewnij się czy uczucie dumy znasz
Jak nie to musisz poznać musisz go doznać uwierzyć w siebie
Zrozumieć że gwiazdy na niebie i ty to jedno
Tak jak one możesz długo i wysoko świecić albo szybko się wypalić
Wszystko leży w twoich rękach
Tak jak wielka mądrość leży w 52 dźwiękach
Tak jak wielka mądrość leży w 52 dźwiękach

Nie oczekuj wiernie co jutro przyniesie nie
Nie zachowuj się jak małe dziecko zagubione w lesie
Chwyć za rogi życie i nie przestawaj wierzyć
Tak właśnie musisz robić aby godnie życie przeżyć
Pamiętaj kim jesteś nigdy nie zapomnij
Nie padaj na kolana nie przerywaj przed metą swego pochodu
Od pierwszego wschodu słońca do ostatniego zachodu

Nigdy nie zapomnij by brnąć cały czas w wybranym przez siebie kierunku
Tak jak nie możesz nigdy zapomnieć o swym pierwszym pocałunku
O rodzinie przyjaciołach swej dzielnicy
Tych co byli z tobą podczas każdej nawałnicy
W szczęściu i w nie szczęściu w zdrowiu i chorobie
W potrzebie podawali rękę byli zawsze tam gdzie trzeba pomagali tobie
Ci co stali tuż za tobą chwytali za ramię mówili dasz radę
Uda uda ci się tak właśnie się stanie
Tak właśnie się stało idę naprzód krok po kroku
To jedyne co mi się udało tego roku
Tego roku zaczęliśmy w 52 świecić w mroku
Jeszcze czas aby się lepiej poznać
Przeżyć jeszcze więcej jeszcze więcej doznać
Razem wszystkim przeciwnościom sprostać
Pamiętać o sobie nigdy się nie rozstać
Stać na straży tego co robimy potem bronić tego co tworzymy
Nigdy nie wolno zapominać o tym co się robi i robiło
Trzeba znać wartość pracy jaką w to wszystko się włożyło
Ile wylanego potu ile czasu temu poświęciło
Jak wiesz co to to wiesz już co musisz zrobić
Jak ktoś kto wszystko poniewiera
Jak ktoś temu co kochasz twarz odbiera
A potem przyrównuje to do zera
Nigdy nie zapomnij wyrządzonego tobie zła
Przebacz jeśli tak dyktuje ci sumienie
Ale pamiętaj życie to bardzo twarda gra
Nadstawienie drugiego policzka tu się nie sprawdza
Ja z natury jestem pokojowy
Wierzyłem że można rozwiązywać spięcia podawając sobie dłoń
Zmieniłem się umiesz się bić to się broń
Dębiec uczy by nie dać sobie w kaszę dmuchać
Uważać na to by nie dać się oszukać
By ufać w 100% tylko swoim ludziom
Tylko sobie ja tak robię ja tak robię

Nie oczekuj wiernie co jutro przyniesie nie
Nie zachowuj się jak małe dziecko zagubione w lesie
Chwyć za rogi życie i nie przestawaj wierzyć
Tak właśnie musisz zrobić aby godnie życie przeżyć
Pamiętaj kim jesteś nigdy nie zapomnij
Nie padaj na kolana nie przerywaj przed metą swego pochodu
Od pierwszego wschodu słońca do ostatniego zachodu (jeszcze raz)
Nie oczekuj wiernie co jutro przyniesie nie
Nie zachowuj się jak małe dziecko zagubione w lesie
Chwyć za rogi życie i nie przestawaj wierzyć
Tak właśnie musisz robić aby godnie życie przeżyć
Pamiętaj kim jesteś nigdy nie zapomnij
Nie padaj na kolana nie przerywaj przed metą swego pochodu
Od pierwszego wschodu słońca do ostatniego zachodu
Nigdy nie zapomnij