Ona dünyaları verin
Hak eder en iyileri
Bu devir bilmez deli kalbi hiç onunki gibi

Ona yıldızları verin
Parlayamaz hiçbiri
Gözleri kimselerin ışıldayamaz onunki gibi

Onunki gibi
Onunki gibi

Gökyüzü izler gülüşürken biz o günkü gibi
O günkü gibi
Söylenmez ama, içimden derim

“Hangi rüzgar attı seni buraya?
Aynı dalgalar etti mi seni de alabora?”

Farkında değilsin kendinin
Aynalar söylesin madenlerin yerini
Madem ki böylesin, kim bilir
Hangi hüznün hediyesi bu masum yüreğin

Söyle sevgilim, kim üzdü seni?
Bebeğim, kim üzdü seni?

Bu ne kimya, ne de fizik
Kavrayamaz hiç bilim
Göz göze gelmek yer çekimini alt üst edebilir

O da bana dokunduğu gibi zamanı durdurabilir
Biz bir olurken dünya nasıl her gün dönebilir?
Bugünkü gibi
Ve dünkü gibi

Gökyüzü izler öpüşürken biz hayat bi çeşit
Oyunmuş gibi
Söylenmez ama, kazanmış gibi

Farkında değilsin kendinin
Aynalar söylesin madenlerin yerini
Madem ki böylesin, kim bilir
Hangi hüznün hediyesi bu masum yüreğin

Farkında değilsin kendinin
Aynalar söylesin madenlerin yerini
Madem ki böylesin, kim bilir
Hangi hüznün hediyesi bu masum yüreğin

Söyle sevgilim, kim üzdü seni?