ਹੋ ਤੇਰੇ ਲਈ ਹੀ ਲਿਖਦਾ ਤੇ ਚਾ ਜੇਹਾ ਚੜੇ ਮੈਨੂੰ
ਪਿਆਰ ਨੀ ਜਤਾਉਂਦਾ ਐਂਵੇ ਵਾਰ ਵਾਰ ਦੱਸਕੇ
ਨੀ ਸੋਹੰ ਖਾਕੇ ਦੱਸ ਕੇ ਮੈ ਚੰਗਾ ਤੈਨੂੰ ਲੱਗੇ
ਯਾ ਫੇਰ ਐਂਵੇ ਕਹਿਤਾ ਮੇਰਾ ਮਾਨ ਜਿਯਾ ਰੱਖ ’ਕੇ
ਹੋ ਅਕਲਾਂ ਦੇ ਅੰਨਿਆਂ ਨੂੰ ਰਾਹਾਂ ਤੂੰ ਦਿਖਾਈਆਂ ਨੇ ਨੀ
ਸੋਣੀਏ ਸਿਆਣਪਾਨ ਚ ਮਹਿਕਾਂ ਛੱਡਕਈਆਂ ਨੇ ਨੀ
ਜਾਨ ਛੱਡਕਾਵਾਂ ਨੀ ਮੈਂ ਵਾਰਕੇ ਮੁਕਾਉਣੀ ਚਾਉਂਦਾ
ਤੇਰੇ ਲਈ ਮੈਂ ਝੱਲੀਏ ਨੀ ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਵਿਆਹੀਆਂ ਨੇ ਨੀ
ਹੋ ਸਾਡਾ ਹੋਇਆ ਇਸੇ ਗੱਲ ਦਾ ਹੀ ਤਾਂ ਸਰੂਰ ਆ ਨੀ
ਪੈਰਾਂ ਵਿੱਚ ਛਾਲੇ ਹੋ ਗਏ ਵੇਖ ਨੱਚ ਨੱਚਕੇ
ਨੀ ਸੋਹੰ ਖਾਕੇ ਦੱਸ ਕੇ ਮੈਂ ਚੰਗਾ ਤੈਨੂੰ ਲੱਗੇ
ਯਾ ਫੇਰ ਐਂਵੇ ਕਹਿਤਾ ਮੇਰਾ ਮਾਨ ਜਿਯਾ ਰੱਖ ’ਕੇ
ਹੋ ਉਚੇ ਉਚੇ ਖ਼ਿਆਲ ਉਚਾ ਹੋਇਆ ਕਿਰਦਾਰ ਆ ਨੀ
ਜਿਯੋਨ ਦਾ ਸਲੀਕਾ ਆਇਆ ਕੈਸਾ ਤੇਰਾ ਪਿਆਰ ਆ ਨੀ
ਕਿੰਝ ਸਮਝਾਵਾਂ ਕਿੰਨਾ ਖਾਸ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਆ
ਮੈਂ ਮੇਰਾ ਹੱਥ ਫੜ ਮੇਰਾ ਜੀਵਨ ਸਵਾਰਿਆ ਨੀ
ਹੋ ਕਿੰਨਾ ਵਾ ਨੀ ਸੋਹਣਾ ਕਿੰਨਾ ਰੂਪ ਕਿੰਨਾ ਨੂਰ ਆ ਨੀ
ਹਾਲੇ ਤੱਕ ਰੱਜਿਆ ਨੀ ਤੈਨੂੰ ਤੱਕ ਤੱਕ ਕੇ ਨੀ
ਨੀ ਸੋਹੰ ਖਾਕੇ ਦੱਸ ਕੇ ਮੈਂ ਚੰਗਾ ਤੈਨੂੰ ਲੱਗੇ
ਯਾ ਫੇਰ ਐਂਵੇ ਕਹਿਤਾ ਮੇਰਾ ਮਾਨ ਜਿਯਾ ਰੱਖ ’ਕੇ
ਉਂਝ Nirvair ਕੋਲੇ ਹੋਰ ਕੋਈ ਸੌਗਾਤ ਨਈਓਂ
ਜਦੋਂ ਤੈਨੂੰ ਸੋਚਿਆ ਨਈ ਐਸੀ ਕੋਈ ਵੀ ਰਾਤ ਨਈਓਂ
ਇਕ ਮਾਂ ਸੀ ਦੂਜੀ ਤੂੰ ਆਂ ਸੋਹਣਾ ਜਿੰਨੇ ਆਖਿਆ ਨੀ
ਉਂਝ ਤਾਂ ਮੈਂ ਦੇਖਿਆ ਐ ਐਡੀ ਗੱਲਬਾਤ ਨਈਓਂ
ਨਜ਼ਰਾਂ ਲਵਾ ਨਾ ਬੈਠਣ ਸੋਣੀਏ ਸੁਨੱਖੀਏ ਨੀ
ਨਜ਼ਰਾਂ ਤੋਂ ਚੱਲਦਾ ਆਂ ਤਾਈਓਂ ਬਚ ਬਚਕੇ
ਨੀ ਸੋਹੰ ਖਾਕੇ ਦੱਸ ਕੇ ਮੈ ਚੰਗਾ ਤੈਨੂੰ ਲੱਗੇ
ਯਾ ਫੇਰ ਐਂਵੇ ਕਹਿਤਾ ਮੇਰਾ ਮਾਨ ਜਿਯਾ ਰੱਖ ’ਕੇ