Hayatım allak bullak geçirdim ömrümü kaypaklarla
Dost sandık bölüştük ekmeği beş para etmeyen ortaklarla
Sırtımızda hançer yarası, hala geçmedi bak yarası
İnandık, güvendik, iş yaptık bize hayrı olmayan hortlaklarla

İş çeviren çok selam verip daha güçlüyüm böyle de devam edin
Maskeledik hep namlumuzu baba izliyor eller tetiktedir
Düşmanlar duysun sesimi karış karış gezdim şehri
Denk alın artık gardınızı, bir gün düşer elbet birileri

Ben daha aklımı yitirmedim gel sıkıyorsa bitir beni
Delikanlılık bilekte değil lan köz gibi yanan yürüktedir
Söyleyecek söz bitmedi henüz karşıma geçmeye var mı yüzünüz
Sözümüzün üstüne söz söylenmez bu da bizden size son sözümüz

Şehirler kalabalık (şehirler kalabalık) yalnız insanlar (yalnız insanlar)
Karanlık sokaklar (karanlık sokaklar) umutsuz yarınlar (umutsuz yarınlar)

Dur durdurabilirsen içimdeki beni (içimdeki beni)
Kafesim gökyüzü onların bağnazlıkları parmaklık
Sokaklar dar geçilmez geleceğin karanlık seçilmez (seçilmez)
Umutlarım öldü bu saatten sonra beni kimse güldürmez

Sizin kurduğunuz düşler benim öldürmeyen acı güçlendirir
Kurşun geçirmez can yeleğim ölmem dostum vurmasa beni
Yok bizde adım atmak geri gardınızı alın suç benim değil
Ellerimde yine umutlarımla bekliyorum suç mahalindeyim

Bana bakma kendi halimdeyim ama damarıma basarsan peşindeyim
Yaşın kadar kaybettiklerim ve sonuna kadar sabrettiklerim var
Kalmadı artık kimsede ar, yüzümüze güldü verdi zarar
Artık kimseye eyvallah yok düşeş geldi benim zarlar

Şehirler kalabalık (şehirler kalabalık) yalnız insanlar (yalnız insanlar)
Karanlık sokaklar (karanlık sokaklar) umutsuz yarınlar (umutsuz yarınlar)
Şehirler kalabalık (şehirler kalabalık) yalnız insanla (yalnız insanlar)
Karanlık sokaklar (karanlık sokaklar) umutsuz yarınlar (umutsuz yarınlar)