Συγκεντρώνω ενέργεια
Κοιτάζω να μη πληγωθώ συνέχεια
Μα ό,τι παθαίνω συμβαίνει συχνά από περιέργεια
Είναι της θλίψης παρενέργεια
Πάρε την ψυχή μου να δεις ποιοι φέρθηκαν με ευγένεια
Γι' αυτό περνάω χρόνο γράφοντας μπάρες
Όχι δεν κάνω χαρές
Υπάρχουν μέρες που τρώω σφαλιάρες
Υπάρχουν μέρες που είμαι ευάλωτος
Ένας άνθρωπος άρρωστος
Κοινός για τους κοινούς μου ένας άγνωστος
Έχω ένα άνθρωπο πλέον λίγο να ξεσπάω
Από ανάγκη όχι γούστο όταν το beat πατάω
Υπάρχουν μέρες που νιώθω τα μάτια σου όταν κοιτάω
Όταν με βρίζεις και γελάς μαλάκα μου σ' αγαπάω
Όχι δεν ντρέπομαι γι' αυτό δηλώνω άνθρωπος
Αν το νιώσεις να το πεις πριν να είναι αργά
Μουτζούρωσα όσα κουπλέ είχα γράψει για εκείνη
Η ψυχή μου και η Σελήνη κοινά δεν έχουν γεμίσει

Προσπαθώ τα πάντα να σου γράφω μα δεν έχω βρει ακόμα ένα τρόπο για να εκφραστώ
Κι ό,τι γράφω εδώ μυστικό που κρατώ μες στην πόλη που ζω
Προσπαθώ τα πάντα να σου γράφω μα δεν έχω βρει ακόμα ένα τρόπο για να εκφραστώ
Κι ό,τι γράφω εδώ μυστικό που κρατώ μες στην πόλη που ζω

Είπα τον κύκλο κλείνω και πληγές ανοίγω
Ένας γλωσσοδέτης που με πνίγει όταν πάω να ξεφύγω
Πες πως πόνταρα πολλά κι έχω χάσει και το λίγο
Μα είμαι 22 και δεν έχω πάει καν καζίνο
Από την άκρη του μυαλού οι εικόνες γύρισαν
Άρρωστα αρώματα από τη μνήμη μου ξύπνησαν
Έμμονες ιδέες και εμμονές τον νου μου χτύπησαν
Αλήθεια τι κράτησες από τα όσα σου σφύριξαν
Περπατάω και σφυράω ανέμελος
Πλαστή δημιουργία της φαντασίας η όψη του τέρατος
Το ίδιο τέρας που σε στοίχειωνε για χρόνια
Η πιο φρέσκια μου ανάμνηση: η παιδική σου εικόνα
Είδα την Εύα να δαγκώνει το μήλο με άλλον
Και εν τέλη χάρηκα που γλύτωσα την αμαρτία μάλλον
ΞΥΠΝΑ
Απλά άλλο ένα παραμίλημα μέσα στο παραλήρημα

Προσπαθώ τα πάντα να σου γράφω μα δεν έχω βρει ακόμα ένα τρόπο για να εκφραστώ
Κι ό,τι γράφω εδώ μυστικό που κρατώ μες στην πόλη που ζω
Προσπαθώ τα πάντα να σου γράφω μα δεν έχω βρει ακόμα ένα τρόπο για να εκφραστώ
Κι ό,τι γράφω εδώ μυστικό που κρατώ μες στην πόλη που ζω