W krzyżowym ogniu spojrzeń
Sorry odrzucam ten krzyż bo
Z wiarą od dłuższego czasu nie mam wspólnego już nic
Sam w ciemnym pokoju kreślę te wersy
Dosłownie je kreślę bo ogarnia mnie już przesyt
Miałem dwie zwrotki i piszę od nowa i tak w kółko
Od paru miesięcy nie potrafię już uporządkować
Myśli życia i kwestii pieniędzy
Pierdolę gadanie że będzie dobrze masz moje wsparcie
Spraw żeby przestało boleć zamiast podcinać skrzydła mi już na starcie
Z poziomu dna bo sam przegrałem tu starcie ze swoim ja
Jakbym wpisał poczucie winy w swoje DNA
Każdy kto mnie znał teraz zdziwiony gdzie twoje zmarszczki
Od ciągłego uśmiechu który nigdy nie znikał z twojej twarzy
Powinienem chyba poszukać pracy w fachu płaczki
Bo zbyt często moje poliki zdobiły słone szlaczki
Umysł płata figle choć przestałem latać na urwanym
Miałem się wziąć za siebie biorę antydepresanty

I tylko dym
Z papierosa unosi się
W siną dal
A ja po prostu leżę i nie mam siły wstać
I tylko myśli płyną
Płyną w siną dal

Czuję presję w tłumie źle się czuję wśród ludzi trzymam ich na dystans
A kiedy siedzę sam szukam tylko towarzystwa
Gdzie tu sens gdzie logika
Dawno się zgubiłem w tym i na co mi ta retoryka
Skoro nie potrafię powiedzieć co we mnie tkwi
Gdyby nie moja dziewczyna to chyba skończyłbym pod mostem
Bo tylko dzięki niej potrafię jeszcze czuć euforię
I nazywać emocje choć wszystko co we mnie siedzi jest złe
Przynajmniej według mnie
Czuję się jak każdy nigdy
Gubię słowa i ich znaczenie
A ten czarno biały świat jest dla mnie tu jak więzienie
Miałem się wziąć w garść a nie przelewać to na kartki
Lecz jest już zajęta przez antydepresanty

Tu każde spojrzenie jest wrogiem
Lub z ukrycia sobie drwi
A ten tekst to dla mnie spowiedź z nadzieją na lepsze dni
I chciałbym widzieć coś więcej niż tylko kolor szary
I chciałbym widzieć coś więcej niż tylko swoje wady

I tylko dym
Z papierosa unosi się
W siną dal
A ja po prostu leżę i nie mam siły wstać
I tylko myśli płyną
Płyną w siną dal