Pozwolę sobie tu wyznać
Przypomnieć sobie pozwolę
Że moja mała ojczyzna
To moje drogie Opole

Z mojego domu nad Odrą
Ta sama wiedzie wciąż ścieżka
Odra jest srebrna i modra
I moja mama tu mieszka

I choć może, może w świecie są miejsca ciekawsze
Ja myślę gdy bywam markotny
Że mała ojczyzna to tak jakbym zawsze
W kieszeni miał bilet powrotny

I mogę w dal pędzić i wzbijać się w chmury
I cieszyć się mogę i smucić
Lecz mała ojczyzna to adres pod który
Niezmiennie wciąż mogę powrócić

Tu jeszcze jako brząc mały
Płot przeskakując zuchwale
Zza kępy drzew podglądałem
Jak rodzą się festiwale

I spoglądając w świat bystro
Po domu umiałem krzyczeć
Że ja będę sławnym artystą
Albo sprzedawcą słodyczy

A dom był, był bezpieczny, był ciepły, serdeczny
I drzwi nie zamykał przed nikim
Był pełen radości, był pełen czułości
I pełen prześlicznej muzyki

I na każdym, na każdym kroku
Mnie miała na oku ta mała ojczyzna szczęśliwa
Choć jako brzdąc mały
W te dni nie wiedziałem
Że tak ją należy nazywać

Aż świat mnie wezwał daleki
Nieznaną tajemną struną
I przymykając powieki
Myślałem pora pofrunąć

Nad brzegiem Odry, mej rzeki
I w domu co mnie wychował
Ja przymykając powieki
Myślałem pora spróbować

I cel, cel wytyczyłem i dążąc do niego
Wiem jakich nie, nie śpiewałbym pieśni
Że mała ojczyzna to punkt, od którego
Mą drogę życiową los kreśli

I mała, mała ojczyzna da zamknąć się krótko
W dzień jasny bezpieczny pogodny
I głos mamy który zapyta, cichutko
Syneczku, a możeś ty głodny