Pan Kasa ma swój własny styl
Jest nim ciągły wzrost
Pokarmem jest mu nasza krew
Nasze serce nasza kość

Z metalu i z papieru
Sam martwy niby śmierć
Więc cudzym życiem musi żyć
I pije naszą krew

To trochę które dają nam
Jest kroplą pośród mórz
Jedzenia masz na tydzień
I kieszeń pusta znów

Niejedno dziecko głodne
Bo w domu marny grosz
Ich ojcom w rękę dają broń
By urósł kasy stos

Z metalu i z papieru
Sam martwy niby śmierć
Więc cudzym życiem musi żyć
I pije naszą krew

Pan Kasa wpadł na chwilę
Lecz szybko musiał wyjść
I teraz siedzi w barze
Nad szklanką naszej krwi