Μηλιά μου μεσ τον εγκρεμό
Τα μήλα φορτωμένη
Τα μήλα σου λιμπίζομαι
Μα τον γκρεμό φοβούμαι
Κι αν τον φοβάσαι τον γκρεμό
Έλα το μονοπάτι
Το μονοπάτι μ’ ήβγαλε
Σ’ ένα ερημοκλήσι
Που δεν ευρίσκετο παπάσ
Για να το λειτουργήσει
Κι ένα μνήμα παράμνημα
Ξεχωριστά 'πο τ’ άλλα
Δεν το 'δα και το πάτησα
Απάνω στο κεφάλι
Ποιοσ είν’ απού με πάτησε
Απάνω στο κεφάλι
Απού 'μουν αρχοντόπουλο
Μεγάλου ρήγα αγγόνι