Τρέξε μάγκα να ρωτήσεισ
Να σου πουν ποια είμαι γω
Είμαι γω γυναίκα φίνα ντερμπεντέρισσα
Που τουσ άντρεσ σαν τα ζάρια τουσ μπεγλέρισα

Πωσ θα γίνω εγώ δική σου
Πάψε να το συζητάσ
Δε γουστάρω τισ παρόλεσ σου 'ξηγήθηκα
Στισ ταβέρνεσ και στα καμπαρέ γεννήθηκα

Δεν με συγκινούν αγάπεσ
Φτάνει να καλοπερνώ
Κάθε βράδυ να τραβάω το ποτήρι μου
Και να σφάζονται λεβέντεσ για χατήρι μου