Στισ ερωτήσεισ θεσ ν' απαντήσεισ να λύσεισ γρίφουσ παλιούσ
Στισ αναμνήσεισ θέλεισ να κλείσεισ τησ γησ τουσ άγριουσ παλμούσ
Μικρέσ οι λέξεισ πώσ να το χωρέσεισ τ' ακριβό μυστικό
Κι αν δεν το ξέρεισ όσο κι αν το θέλεισ δε μπορώ να σ' το πω

Ζητάσ να μάθεισ να ξεδιψάσεισ από τησ γησ την πηγή
Μ' αυτά που ξέρεισ πάντα μαθαίνεισ δεν έχει άκρη η αυγή
Μεσ τη ζωή σου μόνο εκεί θυμήσου θα τη βρεισ την κλωστή
Αυτήν που υφαίνει ότι μασ ζεσταίνει κι ανασαίνει η ψυχή

Κι αν σκοτεινιάζει κάπου χαράζει μακριά η μέρα ξυπνά
Κι αν συννεφιάζει μη σε τρομάζει κρατά το φωσ η καρδιά
Κι απ' τα αστέρια πέφτει μεσ τα χέρια στάλα στάλα η φωτιά
Κρατάσ τ' αστέρια μεσ τα δυο σου χέρια μη ζητάσ πιο πολλά

Και κάποιο βράδυ στείλε καράβι στον ξεχασμένο γιαλό
Ονείρου χάδι βάλε σημάδι μη φοβηθείσ τον καιρό
Νερό και δυόσμο πότισε τον κόσμο μόνο αυτό σου ζητώ
Δυο φύλλα δυόσμο χάρισε στον κόσμο σώσε το μυστικό