නැති උනෙ දුක කොළ රෝල් අදිද්දි
උනා නන් උනේම කාළකණ්ණි සිද්ධි
දැනගෙනයි හිටියෙ කාගෙ කාගෙ විත්ති
අදිද්දි කහිද්දි වැදුනා බලන් ඉද්දී

සුන්දරයි මනසින් දකිද්දි
කලුවරයි මනස විදවද්දි
භයානකයි මිනිස්සු රගපාද්දි
වයස ටිකයි ඒත් මං වෙලා ඩො නාස්ති

දශක දෙකක් ගෙවිලා නැ ජිවිතෙ තාමත්
හැබැයි තේරුන් ගියා ගොඩක් දේවල් උනාම හාමත්
නැතිවෙන්නෙ ටික ටික මට මාවත්
නෑ පිහිට දෙවි ළගින් ඉන්නෙම සාතන්

ඉන්නෙ පාඩුවෙ යන්නෑ කාටවත් දුක දී
දෝණිලා නළවයි උගෙම අම්මට දුක දී
වැරැද්ද තමයි උඹලව හදපු එක සැපදී
මොන කෙරුමත් නවතින්නෙ පෙට්ටියක සැතපී

විසෙන් විස නසන්න වසට හුරුවුනා
ටිකක් යද්දි සතුට දුක මැදින් තෙරපුනා
කල් යද්දි කාගෙත් පිටපත් කටපාඩන් උනා
සමාජෙන් දුරස් උනා ඔව් බන් මම වෙනස් උනා

නැති උනෙ දුක කොළ රෝල් අදිද්දි
උනා නන් උනේම කාළකණ්ණි සිද්ධි
දැනගෙනයි හිටියෙ කාගෙ කාගෙ විත්ති
අදිද්දි කහිද්දි වැදුනා බලන් ඉද්දී

සුන්දරයි මනසින් දකිද්දි
කලුවරයි මනස විදවද්දි
භයානකයි මිනිස්සු රගපාද්දි
වයස ටිකයි ඒත් මං වෙලා ඩො නාස්ති

දැන්වත් නවත්තපන් රගපෑම්
තේරෙනවා හොදට දැන් මවාපෑම්
කියන්නෙ පත්තිනි හැබැයි වගෙ උන්ගෙ ඩෑම්
ඉන්නෙ පාඩුවෙ ඕන්නැ ගන්න මට රෑන්ක්

හම්බුනා මිනිස්සු ගොඩක් උන් කුජීත
කවුරු කොහොම කිව්වත් මම වෙන්නෑ විනීත
ඇගෙන් භාගයක්ම දැන් වෙලා විලීන
හැදියන් දැන්වත් මොළේට වියන් සමීප

විශ්වාස නෑ කවුරුත් හිටියත් කාවත් කොහොමත්ම
උදේ හවස පන්සිල් උන් දැන් හෙන බෝසත්ද
කුණු පුරුවන් පිටින් උන් හෙන සිරිමත්ද
තේරුන් ගියා ඇත්ත නැත්ත ගන්නෙ නෑ ඩො කාගෙත් පැත්ත

වින්දා නින්දා හැමදාමත් අපහස
දරිද්‍ර ලෝකෙ කෝ බන් දැන් නිදහස
ඇන්න පැන්න කොල්ලො උනා පරිණත
විදපන් ජීවිතෙ විදවන්න එපා එකතැන

නැති උනෙ දුක කොළ රෝල් අදිද්දි
උනා නන් උනේම කාළකණ්ණි සිද්ධි
දැනගෙනයි හිටියෙ කාගෙ කාගෙ විත්ති
අදිද්දි කහිද්දි වැදුනා බලන් ඉද්දී

ඕන නැ කෙමිකල් පිහිට සොභාදහමයි
මට මම විතරයි මං මට භාරයි
විදවන්න එපා මතකයන් හිත පාරයි
ගෙවෙන්නෙ සංසාරයි දැවෙන්නෙ මල් පාරයි

දුකට සැපට එකට ඉන්න උන්ව මතකයි තාමත් හොදට
දුමට ඇදුනෙ ජීවිතෙ ටික ටික ගෙවි යද්දි හිතම දුකට
ඕන නැ මාලිමාව මම යන්නෙ මගෙ පාරෙ රාමුවෙන් පිටට
කනට භාරයි bars මේ සියළුම හිමිකම් රජරටට

සුන්දරයි මනසින් දකිද්දි
කලුවරයි මනස විදවද්දි
භයානකයි මිනිස්සු රගපාද්දි
වයස ටිකයි ඒත් මං වෙලා ඩො නාස්ති