Znów spod palców uciekła muzyka
I szalona po strychu goni
I po kątach mrocznych umyka
Nut stado rozbrykanych jak konie

Oto w dźwięki jak w dzban chłodnej wody
Wsadził głowę na przekór ciszy
Stary kocur i muzyk niemłody
Znowu odpust mają dziś myszy

A więc śmieją się myszy
Tylko myszy się śmieją
Mysie życie tyle warte co strach
Noc jak srebro klawiszy
Myszy żyją nadzieją
Na coś więcej niż śmierć z kocich łap

Aż się księżyc złoty jak dynia
Zdziwił mocno za nocy zakrętem
Że na starej bryce pianina
Głośno dzwoni tak złoty tętent

Pył gwiezdny to mogę przysiąc
Miał księżyc pod powiekami
Popłakał się nad muzyką
Co była jak nocy aksamit

I niech śmieją się myszy
Tylko myszy się śmieją
Małe życie tyle warte co strach
Noc jak srebro klawiszy
Myszy żyją nadzieją
Na coś więcej niż śmierć z kocich łap

I niech śmieją się myszy
Tylko myszy się śmieją
Małe życie tyle warte co strach
Noc jak srebro klawiszy
Myszy żyją nadzieją
Na coś więcej niż śmierć z kocich łap