To miasto, tak szare i
Niepojęte tak
Zatracone jak
Na wietrze ptak
Szybuje gdzieś
Nie widzi moich łez
Jak co dzień zrywam bez dla ciebie
Kolejny dzień
Pamiętasz tamten wiersz
Pisany tuż przed snem
O niebie
Zaczaruj taki dzień
I weź za rękę mnie
Tak bardzo wrócić chce

Tam gdzie jest mój dom
Moje sny, tam, gdzie moje łzy
Tam gdzie ty
Tam gdzie ogród jest pełen drzew
Tam, gdzie rosną maki
Gdzie twój śmiech

To miasto, ten oczu zgiełk
Tak bardzo męczy mnie
I co dzień biegnę gdzieś
Przed siebie
Uciekam znów do domu z moich snów
Do maków i do bzów
Do ciebie
Twoich drogich słów, tak mało jest ich tu
Tak dużo smutnych chmur
I powracam do wiśniowych dni
Spacerów pośród zbóż
Znajomych ścian i róż

Tam gdzie jest mój dom
Moje sny, tam, gdzie moje łzy
Tam gdzie ty
Tam gdzie ogród jest pełen drzew
Tam, gdzie rosną maki
Gdzie twój śmiech