കല്ലറവാതിൽ തുറന്നൂ
കണ്ണിൽ നിലാവുപൊഴിഞ്ഞൂ
കരുണാമയൻ വീണ്ടുമെത്തീ
കവിളിൽ തൊടുന്നപോൽ തോന്നി
എൻ്റെ കരളിൽ തൊടുന്നപോൽ തോന്നി

നീയുയിർത്തെത്തുന്ന നേരം
മണ്ണിൽ പ്രതീക്ഷതൻ നാളം
സങ്കടക്കൂരിരുൾക്കാട്ടിൽ
പിന്നെയും വന്നൂ വസന്തം
കാൽവരിപാതയിൽ വീണ്ടും
ആശതൻ പൂക്കൾ വിടർന്നൂ

കുരിശിൽ പിടഞ്ഞനിൻ ജീവൻ
നിണമാർന്നൊരാ തിരുദേഹം
മുറിവേറ്റവർക്കു കൈതാങ്ങായ്
ഉയിരോടെ വന്നു നിൽക്കുന്നൂ
ഉലകത്തിനാധാരരൂപാ
അവിടുത്തെ രാജ്യം വരട്ടെ