Diko akalaing ang kalayaa'y mahahawakan
Diko akalaing ang kalayaa'y pagmamahalan
Pinagpatuloy ko lang, kung anong nasimulan,
Heto ngayon magaan, pinunan ng pagmamahal
Ang bawat mga patlang.


Andami kong pinagdaanang kahirapan,
Napakadami kong pinaglalabang kayamanan,
Hindi ko namalayang ako pala'y yumayabong,
Kada sambit ng pangalan sabi nila yumayabang,

Mahal parin kita kahit ganyan ka mag-isip,
Wag ka mag-alala di nalang ako iimik,
Ako ay mananahimik nalang dito sa may likuran,
Malaya na makikinig kung sino sa harapan,

May tamang panahon, para ako'y magsalita,
Pangakong sa oras na yon di nako mababalisa,
Sa ngayon, kailangan ko munang magpahinga,
Kailangan ko na nguyain mga tira tirang tinga,

Sa pagkatao kong minsang nilamon ng,
Materyal na kamunduhan na nakakahibang
Oo kakaiba, pakinggan mo ang aking tinig
Kasama mo sa lakbay mo pag gusto manahimik

Diko akalaing ang kalayaa'y mahahawakan
Diko akalaing ang kalayaa'y pagmamahalan
Pinagpatuloy ko lang, kung anong nasimulan,
Heto ngayon magaan, pinunan ng pagmamahal
Ang bawat mga patlang.

Datirati tinatanong ko ang aking sarili
Hanggang kelan nga ba ako sa mundo mananatili
Ngayon? wala nako masyado na pakielam
Nag eexist nalang sa akin ay pagmamahal

Tawagin man nilang praning,
Gagawin parin yung mga dapat kong gawin,
Nabuhay ako dito di para maging pabibo,
May misyon ako't motibo ko lahat ay positibo, (tama naman diba?)

Bat ako matatakot? sumulat ng mga tula,
Hangarin ko lang naman ay pag-ibig anong masama?
Alam kong may mapapala ako saking ginagawa,
Pero sapat na sakin ang makita kayong masaya,

Pag malungkot, bigyan mo muna ng katahimikan
Ang sarili mo normal sa buhay natin yan kaibigan
Kaya'ko nandito, hindi dahil sa nandyan ka,
biro lang nandito ko para magpasaya.