Ωσ πότε θα είμαι σκλάβα
Και θα με τυραννάσ
Ν’ αντέξω άλλο δε μπορώ
Στα χέρια τα δικά σου
Στη μαύρη τη σκλαβιά

Θα σπάσω πια αχ τα σίδερα
Δεν ζούνε σκλάβοι σήμερα

Πεθαίνω κάθε μέρα
Από τα βάσανα
Με πνίγει η αγανάκτηση
Με τόσα που τραβάω
Το δίκιο μου ζητάω

Θα σπάσω πια αχ τα σίδερα
Δεν ζούνε σκλάβοι σήμερα

Καρδιά κάνε κουράγιο
Και βάστα τουσ καημούσ
Η ώρα κοντοζύγωσε
Θ’ ανοίξουν τα φτερά μου
Να βρω τη λευτεριά μου

Θα σπάσω πια αχ τα σίδερα
Δεν ζούνε σκλάβοι σήμερα