Έχω ξεμείνει σε μια στάση μοναξιάσ
Κι αστέρια πέφτουν στο παλίο παλτό μου
Είσαι για μένα το φεγγάρι τησ καρδιάσ
Που τριγυρίζει μέσα στ' όνειρό μου

Ποιο παραμύθι σ' έχει πάρει μακριά
Και πού αφήνεισ τησ αγάπησ σου τα ίχνη
Τα βλέμματά μου αστραπέσ στα σκοτεινά
Μα ένα δρόμο η καρδιά σου δε μου δείχνει

Μαζί σου και στην κόλαση θα πάω
Αρκεί να έρθεισ να μου πεισ δυο λόγια τρυφερά
Να σ' αγκαλιάζω και να σε φιλάω
Σα να 'ναι η πρώτη και η τελευταία μασ φορά

Παραδομένοσ σε μια νύχτα σιωπηλή
Αναρωτιέμαι πού να είσαι τώρα
Μου έχεισ δώσει μια υπόσχεση θολή
Κι εγώ φοβάμαι σαν παιδί στην μπόρα