Πάει κι ο νικήτασ νικημένοσ
Από του χάρου τη ζαριά
Έτσι είναι ο κόσμοσ ζυγιασμένοσ
Σε μια σπασμένη ζυγαριά

Άλλοσ σε όλα κερδισμένοσ
Κι αλλού η ζωή σαν μαχαιριά

Δεν ήταν παραπονεμένοσ
Δεν τον ακούμπαγε σκουριά
Δεν ήτανε προσκυνημένοσ
Κι είχε ψυχή παλικαριά

Για αυτό και πήγε νικημένοσ
Από μια δίσεχτη ζαριά

Προχθέσ σε τούτο το τραπέζι
Μ’ είχε κερδίσει στην ξερή
Μακάρι να ‘ξερε να παίζει
Και του θανάτου το χαρτί

Μην κλαισ ρε χρήστο όταν παίζεισ
Μασ βγάλανε κι άλλη ξερή