Μ’ έκανεσ να πίνω και να ξενυχτάω
Μια φορά το μήνα σπίτι να πατάω
Και να υποφέρω που 'χω μείνει μόνοσ
Και όταν σε θυμάμαι να με λυώνει ο πόνοσ

Μ’ έκανεσ ακόμα και μπεκρήσ να γίνω
Να γυρνώ να πίνω και να ξενυχτώ
Δίχωσ να με νοιάζει πια τι θ’ απογίνω
Και τρελόσ ακόμα να σε αγαπώ

Έχεισ καταστρέψει την χρυσή καρδιά μου
Δίχωσ να σε νοιάζει πήγεσ μακριά μου
Μέσ’ στα δυο μου χέρια ήσουνα κυρία
Μα την πιο μεγάλη βρήκα τιμωρία

Μ’ έκανεσ ακόμα και μπεκρήσ να γίνω
Να γυρνώ να πίνω και να ξενυχτώ
Δίχωσ να με νοιάζει πια τι θ’ απογίνω
Και τρελόσ ακόμα να σε αγαπώ