Chcę zobaczyć w tęczy kolorach świat rzadko je widzę teraz
Na nikogo już nie liczę zaczynam od zera
Chyba że w kolejny weekend ze mną płynie melanż
Tylko wtedy widzę kolor proszę Cię mi wszyj esperal
Ta albo mnie naucz widzieć barwy na nowo
Dwa zera wiszą nam te same tu gwiazdy nad głową
I nie wiem czy zaufam tej branży na słowo
Bałem się jej podać rękę nawet jak staliśmy obok
I szanse jeśli minąłem już wszystkie
To nie dam za wygraną i nie pozwolę by zmył się
Obraz moich marzeń z osiedla ulic
Bo najlepiej wiem jak pachnie ich życie na bloku Jan Grenouille
Chociaż wątpliwości nie pozbędę się
Wielokrotnie dam dowód że stać na wiele więcej mnie
Nieraz ciężko w nocy w ogóle nie chce się mi
Zmrużyć oka i pewnie przez to jebany stres mnie zje
Ta oglądam łuny na niebie przed świtem
Zapalam peta że dziś zasnę już nawet nie liczę
I tak jak większość ludzi tu gonie za kwitem
Mogłem robić biznes tam za rogiem i z niezłym profitem
Ale to nie jest takie proste
No bo zadaj sobie kilka pytań i najważniejsze to jakim kosztem
Z moich marzeń to największe miałem jedno
Mam nadzieję że Ty chociaż razem ze mną też

Uciec chcesz od ludzi. Od radości i od łez
Uciec chcesz od ludzi. Od radości i od łez

W pracy Cię dręczy stres nie masz opcji żeby pensji mieć
Większej a rynek to nie najlepszy jest
Po dwóch kierunkach i znasz niemca nieźle
Jak nie masz czasu na posiłek to w domu robisz tą ekstra przerwę
I jednak nadal masz związane ręce
Gdy dają w zamian niewiele a Ty im dajesz więcej
Wkurwiasz się chłopaku na całe szczęście
Masz starych co dorzucą dwie stówy na kawalerkę
I kurwa jakoś żyjesz
Chciałbyś może nowe buty ale wolisz się spotkać z tymi co walą w szyję
Potem dzwonisz do panny i pytasz halo czy nie
Poszłabyś ze mną sorry ale tego nie grają w kinie co
Myślałeś że odezwie się a milczy rano
Telefon off i chyba już nie możesz liczyć na nią
Gdy w życiu nie układa się i wkurwiasz się to
Chociaż na chwilę myślami tam gdzieś daleko

Uciec chcesz od ludzi. Od radości i od łez
Uciec chcesz od ludzi. Od radości i od łez