Po mieście chodzą gówniarze z emblematami Wehrmachtu
Co na to mamy? One same się boją
A na rogu mojej ulicy wyżelowani tacy cali stoją
I się nudzą a najgorsza jest nuda

Zastanawiam się wracając do domu
Czy w całości dotrzeć się uda
Radia z samochodów czy obić jakiś leszczy bo nuda
Imponują siłą i męstwem plują na chodnik po którym sami chodzą

Klną na tych którym wiedzie się lepiej
Ten kto inaczej wygląda nie spodoba mi się
Więc twarz mu oklepię by poczuć się lepiej a potopcie się

Potopcie w swojej głupocie i nienawiści
Ja czekam na deszcz który z głupoty moje miasto oczyści
I wszystkich nie będzie
Znikną jak niedobry sen co nie daje spać w nocy
Nie chodzę już sam po ulicach mego miasta po północy

Ludzie umęczeni przeklinają na los
„Za co? Za co" krzyczał trzymając przy policzku swój zakrwawiony nos
Za gębę za strój za gówno za nic
Tutaj o tej porze jak te zwierzęta
Oni nie znają granic

Skąd tyle nienawiści? Ja nie mogę dłużej tak
Skąd tyle nienawiści? Ja nie mogę dłużej tak
Skąd tyle nienawiści? Ja nie mogę dłużej tak

Stał dumny i oklaskiwany przez koleżków za męstwo prawdziwe
Kopał leżącego Znał jedynie jego imię
Lecz wkurwiał ogromnie bo nosił takie głupie okulary i te spodnie
Niech leży na ziemi niech kwiczy niech sobie postęka

Kopnę go z buta bo pobrudzi mi się jeszcze ręka
Czy słyszycie jak chrobocze jego szczęka aż serce mi pęka
Brylował wśród swoich a gdy był sam to taki cichy spokojny
A na ulicach wypowiadał wojny słabszym śmieciom brudasom śmierdzącym

I innym pedałom ja mówię
Popukaj synu w główkę dokładnie
Lecz puściutka główka jeszcze od szyjki odpadnie
A ja czekam na deszcz co oczyści

Moje wielkie miasto z głupoty i nienawiści
Lecz to musi być porządna ulewa
Bo czyścić tutaj troszeczkę potrzeba
Stoją i patrzą spode łba
Inni czerwone gęby od spirytusu sięgają już dna

Skąd tyle nienawiści? Ja nie mogę dłużej tak
Skąd tyle nienawiści? Ja nie mogę dłużej tak
Skąd tyle nienawiści? Ja nie mogę dłużej tak

Mama mówi
Spokojnie oni znikną
Potopią się we własnej głupocie
Marszcząc czoła patrząc spode łba

Jakby świat należał do nich
Mama mówi
Spokojnie oni znikną
Potopią się we własnej głupocie

Mają gęby wrogie i puste łby
Jedyne co potrafią w życiu
To szczerzyć swoje krzywe kły