Wiesz czasem jak K. gubię się w labiryntach
I odnajduję za moment spacer po myślach godzina
Między demonami z szafy każdy coś przypomina
Demony i ja tytoń i kofeina
Na ekranie Bill wędruje ze Scarlett po Tokio
Jedna z chwil kiedy chciał byś być tam z nią
Może w nocy w całość ułożą się fragmenty
Może kto wie na razie piję kawę palę skręty
Znasz to uczucie być samemu? Znasz nic nie boli
Wystarczy zwalczyć tylko swój strach
Oswoić duchy by broiły tylko w snach
I iść przed siebie świat nie zapłacze gdy się poddasz
Puste pokoje wciąż są puste co z tego
Wciąż uśmiech mimo że w tonacji e mol
Nie umiem się skarżyć i nie chcę o coś prosić
Cisza myślę o niej piję kawę palę papierosy

Myślę o niej piję kawę palę papierosy

Po szybie płyną krople głośny choć pusty dom
A chciał byś na tę szybę patrzeć z nią
Widzisz ich w parku dwoje szczęśliwi na ławce
Chciałbyś tak siedzieć swojej Scarlett w oczy patrzeć
Miasto nocą mokre szyby i nie ma jej
A chciał byś czuć się jakby nie odeszła nigdy
Deszcz gra swoje nuty
A jej nie ma w szybie a ty wciąż jesteś smutny

Widzisz ja już nie bardzo widzę sensu w tym wszystkim
Ja już chyba powinnam sobie pójść
No to na razie cześć

Myślę o niej piję kawę palę papierosy