Ardışık ölümlerle beraber dudağımın sol kenarına yaslanan tütün
Toprağa boy verirken, soğuk bir ten teması
Asker gibi karşıladım kahrımı, günün ilk ışığına yetişip
Beni devşiremedi hiçbir kul
Ahraz, düzensiz ve demli
Karasevdaya dahildi, terkedildi cümleler
Sarıldım öyle çok ki ben, sarılamadan öldüler
Yaşamla yaralanmayı bana biçilen bir rol gibi benimsedim aslen
Kasten muteber gözükmeli masken
Bu mahal bana mesken
Beni Eylül sabahı indiren kasıklarına; cürüm
Akrep ve yelkovandan habersiz, ikametsiz
Kafamda kapüşonum ve nevroz
Ölümle dertleşen saatler
Tabağına kan damlatan bir akşam yemeği bu

Gurur ve önyargı
Adalet ve eşkâl
Günahkâr bir ruhban
Diyorlar ‘’günaydın’’
Çiçekler de sahte
Gülüşler de suni
Tüm her şeye rağmen ısrarla diyorlar ‘’günaydın’’

Beni öldüren ve güldüren tüm her şey pantolonuma sığdı
Tanrısız kalınca pesimist oldu diyorlar
Yorgunum ama hep tetikteyim
İster bak, ister söv, ister tut, ister çek ellerinle gökyüzüne
Bilmediğin acılarla dolu göğsüm, bilmediğine eminim dostum
Ahtapotlar ortasında nefes alma ciddiyetine de hâkim
Kurgusal tüm her şey
Bir gerçek benim yol
Gözaltlarım mazın ve sessiz
Bana liyakatten bahsedenlerin son akşam yemeği bu

Gurur ve önyargı
Adalet ve eşkâl
Günahkâr bir ruhban
Diyorlar ‘’günaydın’’
Çiçekler de sahte
Gülüşler de suni
Tüm her şeye rağmen ısrarla diyorlar ‘’günaydın’’

Gurur ve önyargı
Adalet ve eşkâl
Günahkâr bir ruhban
Diyorlar ‘’günaydın’’
Çiçekler de sahte
Gülüşler de suni
Tüm her şeye rağmen ısrarla diyorlar ‘’günaydın’’