Her sabaha mülteci uyandık
Arkadaşım mesken takmıyorsa maske
Yıllar aldı benden çocukluğumu götürdü
Gık çıkarmadım
Tutunduğun o dala ve sana teşekkür anne
Belki en gereksiz cümlelerle işgal edilmiş
Bir ajandadan mahrum bırakılan o geçmişe bir feveran
Kurşun gibi o gözlerinden bir dakika çalsam
Gitmek icap ettiğinde beş dakika duramam
Tutunamadım sarhoşluğuna aldanıp
Eskizler biriktirirdi yağmur altı
Ölüm fikri bazen sert bir votka kadar oldu keskin
Çoğu zamansa umut verici olan merci bizdik
Bir canavar yarattım uzuvlarında tınılar arabesk
Yaralarımın kabuklarına dikişler
Çoğu zamanlar sana ne oldu orada bilemedim
Her yanına çiçek yağsa dahi gelemedim

O bacaklarında dönen
Sarmaşıklar benim ellerim
Seni o mezara çeken
Zihnin değil benim bedenim

Her sabaha mülteci uyandık
Kafeslerde gün sayıp hüzünle tütün sardık
Yaşamsa lime etti etlerimi
Zalim insanoğlunun yalancı tebessümüne kandık
Mutluluğu kabullenmem artık
Kıyametime davetiye sanki bu düz mantık
Böyle bir düzen yüzünden serpilen gençliğime bir şey kanıtlasaydınız burada bulunmazdık
Bu kusursuz bir kalıtsallık
Öyle olmasaydı mikrofonla sınanmazdık
Zamanı geldiğinde kimle kıyaslandık
Ulan bir baltaya taş olsaydın seni anımsardık
O sikik hayatınıza sağlık
Her sabaha kasvetle uyandık
İnsanlık hali bu masallara kandık
Bana huzurlu bir gelecekten bahsetmeyin artık

O bacaklarında dönen
Sarmaşıklar benim ellerim
Seni o mezara çeken
Zihnin değil benim bedenim

O bacaklarında dönen
Sarmaşıklar benim ellerim
Seni o mezara çeken
Zihnin değil benim bedenim