Η πλατεία ήταν γεμάτη με το νόημα που 'χει κάτι απ' τισ φωτιέσ
Στισ γωνίεσ και τουσ δρόμουσ από συντρόφουσ οικοδόμουσ φοιτητέσ
Κι εσύ έφεγγεσ στη μέση όλου του κόσμου
Κι ήσουν φωσ μου κατακόκκινη νιφάδα σε γιορτή
Σε γιορτή που δεν ξανάδα στη ζωή μου τη σκυφτή

Η πλατεία ήτανε άδεια και τρελόσ απ' τα σημάδια σαν σκυλί
Με συνθήματα σκισμένα σ' έναν έρωτα για σένα έχω χυθεί
Στ' αμφιθέατρο σε ψάχνω στουσ διαδρόμουσ και τουσ δρόμουσ
Και ζητώ πληροφορίεσ και υλικό
Να φωτίσω τισ αιτίεσ που μ' αφήνουνε μισό

Η πλατεία είναι γεμάτη κι απ' το πρόσωπό σου κάτι έχει σωθεί
Στον αγώνα του συντρόφου στην αγωνία αυτού του τόπου για ζωή
Στα παιδιά και τουσ εργάτεσ στουσ πολίτεσ στουσ οπλίτεσ
Στα πλακάτ και τη σκανδάλη που χτυπά
Η συγκέντρωση ανάβει κι όλα είναι συνειδητά