Na tej ziemi się chowałam
Tamte pola wiatrów pełne
Tam był ten co go kochałam
Tam też moje ciało zwiędłe

Tam też rośnie gaj zielony
W nim najdzikszy potok płynie
Tam na skale jest wyryte
Przenajświętsze boskie imię

Choć spłynęła krwią kraina
Choć mych braci wzięła wojna
Lud mój przetrwa tysiąclecia
Moja dusza jest spokojna

Matka Ziemia nas utuli
Weźmie nasze liche ciała
W zamian da krainie króli
By przetrwała ojców wiara

Tutaj noc jest najpiękniejsza
Księżyc gwiazdom usługuje
Słońce świeci tu najjaśniej
Tu najlepszy plon kiełkuje

Został po mnie duch i pamięć
Znak grobowy w bukowinie
Przy najstarszym drzewie w gaju
Tam gdzie potok rwący płynie