Στίχοι:
Θανάσης Μακρυκώστας
Μουσική:
Ξένια Μακρυκώστα

Τη φλούδα του ευκάλυπτου τη γκρίζα.
Χαράκωσα τη μέρα
που σε είδα.

Και μια καρδιά
ζωγράφισα για σένα.
Με μια λαβωματιά σαν αίμα.

Μου είπες την πληγή
να μη χαράξω.
Τα ονόματά μας
τα αρχικά να γράψω.

Δεν ήθελες
τον πόνο στην καρδιά μου.
Μα εγώ γελώντας κάρφωσα το μαύρο το σουγιά μου.

Ref.

Δε μετανιώνω
που σ'αγάπησα το ξέρεις.
Φοβάμαι μήπως
μακριά μου υποφέρεις.

Κι αυτός ο φόβος
μου τρυπά τα φυλλοκάρδια.
Στη φλούδα του
ευκάλυπτου τα βράδια. x2

Couple.

Στη φλούδα
του ευκάλυπτου τη γκρίζα.
Γραμμένη
είναι η μέρα που σε είδα.

Και μια καρδιά
μικρή ζωγραφισμένη.
Που θα χτυπά για σένα απελπισμένη.

Αν τύχει και τη δεις
κι άμα περάσεις.
Απ'το μικρό το άλσος,
μη γελάσεις

Για μια καρδιά
μικρή τραυματισμένη.
Στη φλούδα του ευκάλυπτου ζωγραφισμένη.

Ref.
Δε μετανιώνω
που σ'αγάπησα το ξέρεις.
Φοβάμαι μήπως
μακριά μου υποφέρεις.

Κι αυτός ο φόβος
μου τρυπά τα φυλλοκάρδια.
Στη φλούδα του
ευκάλυπτου τα βράδια. x2