Μοναξιά μου η μόνη φίλη,
φιλη αληθινη
Ψεματα δε λεει εκεινη
Οπως λες εσυ

Της καρδιας μου παιρνω πισω παλι τα κλειδια
ξεθωριαζεις με το χρονο
φυγε μακρια


Δικαιολογιες μη μου λες
Και άλλα ψέματα
Δεν θελω στη ζωη μου πια θλιμμενα βλέμματα
Δικαιολογιες μη μου λες
Δεν τις χρειαζομαι
Δε σε πιστευω κι αν πονας
Εγω δε νοιαζομαι


Μια εικόνα η ζωη μου
παραδεχομαι
ψευτικα να μου δακρυζεις
και να καιγομαι
Αλλο ομως δεν κραταω
τα προσχηματα
Δε θα λυνω τα δικα σου
τα προβληματα