O my Stellenbos se nonnatjie roep my sy roep my na die eikelaan
Sy is die mooiste blom wat uit die Matieland kom sy roep my en ek moet gaan
O my Stellenbos se nonnatjie roep my sy sê sy is lief vir my
Ek verlang so erg na die Papegaaiberg sy’t gesê ek kan haar kry

’n Vroumens is nes ’n wildeblom as jy pluk dan verlep hy gou
En ’n roos het dorings om jou weg te hou dis ‘n manier om te sê ek is lief vir jou
’n Mansmens is ook ’n snaakse ding sê nee dan kerm hy ja
Soos ’n kind wat skrou en aanhoudend pla dis sy manier om die jawoord wel te vra

O my Stellenbos se nonnatjie roep my sy roep my na die eikelaan
Sy is die mooiste blom wat uit die Matieland kom sy roep my en ek moet gaan
O my Stellenbos se nonnatjie roep my sy sê sy is lief vir my
En ek verlang so erg na die Papegaaiberg sy’t gesê ek kan haar kry
O ek verlang so erg na die Papegaaiberg sy’t gesê ek kan haar kry

Trompie en die Boksombende
Dis Blikkies daar die rooie en Boesman die brak
Daar kom Trompie en die Boksombende
Met ingeduikte skoene en 'n kettie in die sak
Met ingeduikte skoene en paddas in die sak

Trompie en die Boksombende
Dis Blikkies daar die rooie en Boesman die brak
Daar kom Trompie en die Boksombende
Met ingeduikte skoene en 'n kettie in die sak
Met ingeduikte skoene en paddas in die sak

As die geelperskereën veertien dae in die boorde val
En dit reën bietjie-bietjie en dit reën bietjie-bietjie en dit reën in die Wes Transvaal
As die geelperskereën veertien dae in die boorde val
Dan hoor jy hoe die railway-perskes in die ketel val

O die vaalhaarnooi die rietdakhuis die perskebrandewyn
Dis vaalblaar in die ketel by Hartebeesfontein
Dis boere medisyne die hy kan ook vir jou moor
Die Ingelsman vat net een sluk en hy val skoon agteroor

As die geelperskereën veertien dae in die boorde val
En dit reën bietjie-bietjie en dit reën bietjie-bietjie en dit reën in die Wes Transvaal
As die geelperskereën veertien dae in die boorde val
Dan hoor jy hoe die railway-perskes in die ketel val
Dan hoor jy hoe die railway-perskes in die ketel val

Jy's 'n bondeltjie liefde as ons donkiekar ry
En die stadsliggies waai ver by ons verby
Jou oë so mooi en my hart is die prooi
My hart in die weegskaal reg in my kraal
My hart in die weegskaal reg in my kraal

Kruidjie roer my nie
Dis die naam wat jou vrinne jou noem
Ma Kruidjie roer my nooit weer nie
Is hoe ek voel as ek jou soen

Die konsertina kerm al sy verlange
In die hande van ou Silver de Lange
Hy't gespeel van die liefde
Maar hy was 'n eensame man

Ja ou Silver hy't die pad alleen geloop
En gedwaal soos net 'n swerwer kan
Dalk 'n bottel in die hand om die wêreld
Se skerpkant weg te brand

Dis 'n geleende konsertina vir 'n arm man
Wat kon speel beter as 'n ander kan
As die Vyf Dagbrekers op die radio grammofoon speel

O dan wonder ek baie oor jou Silver
Daar's so baie wat ons twee kon deel
Maar die konsertina's nou jou weduwee
En jou hande het afgetree

O speel hom Silver speel hom weer
Speel hom Silver nog 'n keer
En die konsertina kerm verlange in die hande van Silver
Silver de Lange

‘n Skraal wind waai oor Ngunibosse op die pad buite Uniondale
Elke paasnaweek staan die spookmeisie daar as die herfswind hoeka huil
Met haar lang swart hare onder sekelmaan tuur sy oor die vlaktes haai
En haar klere blink spookagtig saam en haar duim vra om haar op te laai

En die kammanassie bergspook huil as sy klippe bergaf rol
En die spookmeisie van Uniondale wat duimry en droewig sing

Blommetjie gedenk aan my en sy lig haar duim na bo
Blommetjie gedenk aan my sing die spook van die Klein Karoo
Blommetjie gedenk aan my en sy lig haar duim na bo
Blommetjie gedenk aan my sing die spook van die Klein Karoo