Ne doute pas de mes mots
Malgré tout ce chaos
Nous nous retrouverons bientôt

Öğrendim yere düştükçe kalkmayı
Barıştım yaralarımla, artık iyiyim
Zannederdim bambaşka birisiyim
Anladım, ben de sizlerden birisiyim
Sonu belli bi' yoldayız, yaşıyoruz
Ölmiy'cek, devran dönmiy'cek gibi
Küllerimden doğdum, ayaktayım
İçimdeki yangın sönmiy'cek benim
Hatalar her zaman var
En sevdiklerimden yedim bombalar
"Keşke"ler başucumda
Güneşli günlerde gelir travmalar
"Hiç gitmez" dediklerin yarı yoldalar
Yine gelir sonbahar
Duydukların görmediğin kadarı
Acılarınsa seni sen yapar
Yapmadığın olaylar üstüne kalır
Güçlü insanlar delirmiş olanlar
Ben de delirdim zamanla
Eski günler hâlâ kafamda
Susmaktansa bağırdım hayata
Kölesi değilim kaderin, karşındayım
Yenile yenile yazdım hikâyemi
Hâlâ mutlu değilim, farkındayım
Kalbimi kapattım herkese
En sevdiğime bile, bile bile
Suçsuzken bile af dile
Nankör kalpler için onca badire
Savaşlarını kimse görmez
Herkes görür sade başardığın kısmı
En yakın dostlarım yalandan çıktı
Bu albümü yaparken aranmam çıktı
Yapayalnızdım düştüğümde
Yine de kızmadım kimseye
Kalabalıktım güldüğümde
Tenhalaştı ortam krizlerimde
Hareket ederim hislerimle
Hâlâ aynıyım, akıllanmadım
Hayat gülerken de ağlatır
Küçüktüm, saftım, artık anladım