Je komt binnen en je stikt er in de rook en alles ruikt er muf
Want in de poort is het asociaal en niet zo akelig duf
En het intellect viert hoogtij men voelt zich interessant
En om op te vallen zet men alle normen aan de kant
En de baas loopt rond met een trots gezicht en een ouderwetse sik
En iedereen is even gek en een van hen ben ik

En je zit er dicht opeen gepakt je zweet je er kapot
Maar je vindt 't er gezellig ook al is alles even rot
En met zonnebril en lange haren zijn ze artistiek
En niet door schilderkunst of dichtwerk of muziek
En als men vraagt hoe oud ze zijn dan geven ze geen kik
Nee dan knijpen ze 'm allemaal en een van hen ben ik

En men praat er over de maatschappij en de zin van het leven
En over 't nut van kerk en huisgezin waar ze zelf toch geen barst om geven
En 'n hele kleffe club van halve zachten spreekt ze tegen
Omdat men lalt over wat men zou willen en niet heeft gekregen
En daarom zijn ze zo opstandig en staan meteen in de fik
Als iemand hen dan tegenspreekt en een van hen ben ik

Maar d'r zitten erbij met een goed verstand en akelig heldere kop
En alleen door hun kleding en overtuiging neemt men hen niet op
In de maatschappij van rijtjes lopers hoge boordenslijmers
Waar alleen plaats is voor meewaaiers en eigenheimers
En de strooplikkers die zijn tegen de vijftig vet ongemakkelijk dik
Maar zij blijven mager van het denken en een van hen ben ik