De weg naar eenzaamheid is
Niet meer wat hij is geweest
De borden zijn onduidelijk
En 'n ongeluk wordt gevreesd
Verzopen net als iedereen
Die 't niet begrijpt
Waartoe toch eigenlijk mensdom dient
Mijn gedachten zijn gerijpt

Tot hoogten die shakespeare niet kent
Waarbij edgar poe 'n broekkie blijkt
Laat ze maar komen met hun kennis en hun kwats
Die niet verder reikt
Dan weet ik veel 't zal wel zo moeten
Te vreten hebben dat is genoeg
Maar dat was niet de echte reden
Nee dat was niet waarom ik vroeg

Als alles donker en somber is
Vraag ik dikwijls naar het waarom
Waarom moet iedereen hetzelfde zijn
Waarom is ledigheid zo dom
Er is geen sterveling hier op aard'
Die hierop 't antwoord weet
Toch hoop ik noggus te ontdekken
Waarom ik eigenlijk eet

En nu is de lucht verteerd en vuil
En ze hoesten zich een bult
Maar niemand die er iets tegen doet
Want hun hoofden zijn van zult
En vrede is ook zoiets moois
Alleen weet ik niet wat het betekent
Want wat er ook gebeuren mag
Op totale vrede zijn we niet berekend

Er is veel te veel geschreven
En er is ook veel te veel gezegd
Over hoe het dan nou juist niet moet
Dat zit ze dwars en terecht
Toch is er ook nog zoiets als geweten
En als je daarnaar handelt
Dan geloof ik dat je toch wel voor jezelf weet
Dat je de goeie weg bewandelt

Misschien komt er een op zekere dag
'N sprookje daaromtrent vertellen
En dat dan accuut iedereen het in
'N ander daglicht zal gaan stellen
Ik hoop voor iedereen serieus
Dat ie eens geluk zal vinden
Dat ie zich laat bedonderen door een vrouw
En zich ongewild zal binden

Mij hadden ze ook te pakken
Maar ik heb me laten gaan
En toen ik eenmaal 'n heel eind was
Toen ging de idee compleet naar de maan
En nu zwalk ik en men praat erover
Van 't ene stuk naar 't ander
Ik hoop dat er toch noggus iemand komt
Die zorgt dat ik verander

Ja eens zal er wel iemand komen
Die mij de baas zal kunnen
En die ik in mijn eigenlijke ik
En mijn ideeen 'n blik zal gunnen
Ik weet niet of dat wel zo goed zal zijn
Maar toch geloof ik wel
Dat je niet helemaal alleen kunt zijn
Want komplete eenzaamheid dat is 'n hel

Gelukkig zijn
Dat is niet alleen je opofferen voor 'n ander
Jezelf zien als een onderdeel
En 'n stuk van het begrip elkander
'T is misschien wat moeilijk
Maar toch weet ik dat 't gaat
Je moet jezelf vinden
Alleen maar om jezelf
En niet zoals 't in de boeken staat

En dan gillen ze over provoceren
Maar dat doen we allemaal
Iedereen die trekt z'n bek wellus open
Of ie nu langharig is of kaal
Er is echt maar een heel klein verschil
Alleen men zegt 't in bedekte termen
Als men eenmaal boven de dertig komt
Want 't staat niet dat ze dan nog zwermen

Je prestige tegenover je kinderen en zo
Dat mag je niet laten varen
Alleen in intieme vriendenkring
Hoef je je gal echt niet te sparen
En wat daar loskomt
Dat doet je voor eens en voor altijd bedenken
Ze zijn niet zo kwaad
Ze zijn alleen bang hun meerderen te krenken

Iedereen die gaat immers voor de bijl
De ene vroeger en de andere wat later
Maar 't is de manier waarop
Met geheven hoofd of met je broek vol water
Glory hallelujah voor allemaal
Want de welvaartstaat wordt slechter
De mensen die worden wit om de neus
En de band onderling wordt hechter

En zo boeren burgers en buitenlui
Heb ik geschetst wat u niet ziet
Of niet wilt zien maar dan is 't te laat
Want beter uitleggen kan ik 't niet
We leven alleen maar om te leven
En niet in 'n maatschappij
Die verzuipt in z'n gemaakte eigen kennis
Als u 'm voelt wees dan maar blij