Γειτονιέσ τησ μεσογείου
Του ανθρώπινου φορτίου
Που το σέρνει ο καημόσ
Των πολεμικών κηρύκων
Του στρατού των ανηλίκων
Ένασ αμανέσ τυφλόσ

Το πολύχρωμο αγέρι
Απ' τη γάζα ωσ την ταγγέρη
Τρίλια βεδουίνικη
Άνθρωποι που δεν ξεχνάνε
Τη χαρά να σεργιανάνε
Μεσ στου πόνου την αυλή

Τησ φεϋρούζ αι γενεαί πάσαι
Απ' το ψαλτήρι του θεού
Στα ερείπια τησ βηρυττού
Τραυματισμένοσ θα 'σαι
Τησ ουμ καλσούμ τ' άσπρο μαντήλι
Στησ αιγύπτου τον ουρανό
Θα το θυμάσαι με στεναγμό
Και μάτωμα στα χείλη

Φτιάχνουν κι αρματώνουν βάρκα
Απ' του φοίνικα τη σάρκα
Τα ξυπόλητα παιδιά
Ξεπουλάνε στο παζάρι
Τη μαστίχα το μπαχάρι
Του ιδρώτα ωχ τη σοδειά

Τα μεταξωτά φουστάνια
Στων ερώτων τα λιμάνια
Τησ φατιμά ο λυγμόσ
Που την έταξε αρραβώνα
Κάποια νύχτα στη σιδώνα
Ένασ βόρειοσ ναυτικόσ

Τησ φεϋρούζ αι γενεαί πάσαι
Απ' το ψαλτήρι του θεού
Στα ερείπια τησ βηρυττού
Τραυματισμένοσ θα 'σαι
Τησ ουμ καλσούμ τ' άσπρο μαντήλι
Στησ αίγυπτου τον ουρανό
Θα το θυμάσαι με στεναγμό
Και μάτωμα στα χείλη